ဒီကေန႔မိုးသီး..မနက္ဖန္က်ေနာ္တို႕လား?
by Ko Nyo on Wednesday, September 5, 2012 at 1:27am ·
ဒီကေန႔မိုးသီး..မနက္ဖန္ က်ေနာ္တို႕လား..။
အခုတေလာ ၾကားေနရတဲ့သတင္းေတြ၊ဖတ္ေနရတဲ့စာေတြေၾကာင့္အမ်က္ေတြစူးတယ္။
သတင္းသမားပီပီစာေရးခ်င္၊ေျပာခ်င္ေပမဲ့ ကိုယ့္စာကအလိုမက်တာ၊
အျမင္မတူတာကိုခ်ေရးျပီး၊
ဆူးေပါက္ေနမွာမို႕ဆင္ဆင္ျခင္ျခင္
ေနလိုက္ေသးတယ္။
ကိုယ္႔အေတြ႔အၾကံဳအေတြးအျမင္ကိုျမိဳခ်လို႔ရေပမဲ့
အဆိုးဘက္ႏြယ္တဲ႔အေတြးအေခၚနဲ႔
စာေတြပိုပိုမ်ားေနတာ
က်ေတာ့မ်က္ကြယ္ျပဳထားသလိုစိတ္ထဲခံစားလာရတယ္၊
သတင္းသမားတေယာက္တာ၀န္မေက်သလိုျဖစ္မွာစိုးလို႕
ကိုယ့္စိတ္ထဲရိွတာကြယ္၀ွက္လည္းမေန၊
ဟန္ေဆာင္ျပီးလဲထိမ္းမေနခ်င္ေတာ့ဘူး၊
ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းဘဲေရးလိုက္ေတာ့မယ္။
----------------
ဒီရက္ပိုင္းသတင္းေတြထဲမွာထိတ္ဆံုးကလႈတ္ခတ္တဲ့သတင္းက
ျပည္ပေရာက္ ABSDFေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ေဟာင္းတခ်ိဳ႕နဲ႔
အေမရိကားကနိုင္ငံေရးလႈပ္ရွားသူ
၈၈ေက်ာင္းသားတခ်ိဳ႔ျပည္ေတာ္ျပန္ခရီးျဖစ္တယ္။အမွန္ေတာ့
သူတို့မသြားခင္ကတဲကအျပင္မွာပူညံပူညံအခ်င္းမ်ားေနတာ။
ျပည္ပေရာက္ေက်ာင္းသားအားလံုးကိုကိုယ္စားျပဳသြားမွာလား?၊
ဘယ္သူ႕ကိုကိုယ္စားျပဳျပီး၊ဘယ္သူနဲ႔ေတြ႔၊ဘာေတြေဆြးေႏြးမွာလဲ? နိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြကိုဆက္ဖမ္းထားသလို၊ျပည္တြင္း၈၈အုပ္စုေတြက
ျပည္ပေက်ာင္းသားေတြဂုဏ္သိကၡာရိွရိွျပန္လာနိုင္ေရးလုပ္ေနခ်ိန္၊
ဒီလိုခဲြျခားျပီးသြားသင့္သလား?
ကခ်င္စစ္မီးဟုန္းဟုန္းေတာက္ေနတဲ့
ဒီလိုကာလသြားသင့္ရဲ႔လား?၊အျပင္မွာလုပ္စရာကုန္ျပီလား?
စတဲ့စတဲ့ေမးခြန္ေတြကို
အင္တာနက္ခ်ပ္တင္ေတြ၊အြန္လိုင္းMeetingေတြ၊
Debateေတြနဲ႔အခ်ိန္အေတာ္ၾကာလုပ္ခဲ့ၾကတယ္လို႕သိထားပါတယ္။
က်ေနာ္ကိုမိုးသီး၊ကိုထြန္းေအာင္ေက်ာ္၊
ကိုမူးသာတို႕နဲ႔ေမးျမန္းၾကည့္ရသေလာက္ သူတို႕ဟာ
ျပည္ပေရာက္၊ဘယ္အဖဲြ႕၊ဘယ္သူ႕ကိုမွကိုယ္စားမျပဳဘူး၊
မိမိကိုယ္ကိုတာ၀န္ယူမႈ၊ကိုယ္စားျပဳမႈနဲ႔ဘဲ
သြားမွာလို႕ေျပာခဲ့ဖူးပါတယ္။
သူတို႕ ကိုယ့္ဖာသာကိုယ္တာ၀န္ယူမႈနဲ႔ျပည္ေတာ္၀င္ခရီးနွင္တယ္ဆိုေပမဲ႔
အားလံုးနီးပါးက ၈၈ေက်ာင္းသားေတြ၊ျပီးေတာ့ တခ်ိန္က
၊ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ကိုဦးေဆာင္ခဲ့သူေတြပါ။
သူတို႕ကျပည္ပအင္အားစုေတြနဲ႔မဆိုင္ပါဘူးလို႕ဘယ္လိုဘဲေျပာေျပာ၊
မဆိုင္လို႕မရပါဘူး။
သူတို႔သြားတဲ႔ခရီးက တျခားနိုင္ငံကိုေလာ္ဘီလုပ္ဘို႕သြားတဲ့ခရီးမဟုတ္သလို၊
ပုဂၢိဳလ္ေရးကိစၥသြားၾကတာမဟုတ္ဘူး၊မိသားစု၀င္တေယာက္ေယာက္
အသဲအသန္ျဖစ္လို႕အေရးေပၚသြားေတြတာမဟုတ္ဘူး။
၂၄နွစ္ေလာက္ျပည္ပမွာအေကာင္းအဆိုးေတြနဲ႔ေရာျပြန္းေနထိုင္ျပီး၊
ကိုယ့္နိုင္ငံ၊စစ္က်ြန္ဘ၀ကလြတ္ေျမာက္ေရး၊ဒီမိုကေရစီေရးအတြက္၊
(ေအာင္ျမင္တာ၊မေအာင္ျမင္တာအသာထား)လုပ္ခဲ့ၾကသူေတြ
ျဖစ္တယ္။မိုးထဲေလထဲမွာေတာ္လွန္ေရးနဲ႔၊နိုင္ငံေရးနဲ႔
အင္မတန္တူတဲ့အလုပ္ဘဲျဖစ္ျဖစ္၊အင္မတန္မနီးစပ္တဲ့အလုပ္ဘဲ
ျဖစ္ျဖစ္လုပ္ခဲ့ေကာင္းလုပ္ခဲ့
သူေတြျဖစ္တယ္။ မိုးသီးတို႕ကိုထြန္းေအာင္ေက်ာ္တို႕လိုဘဲျပည္ပေရာက္
၈၈ေတာခိုသူေတြနဲ႔ေနာက္ပိုင္းေတာခိုလာသူေတြတိုင္းတပါးနဲ႔နယ္စပ္ေဒသမွာ အငတ္ငတ္အျပတ္ျပတ္နဲ႔စစ္အာဏာရွင္ဆန္႔က်င္ေရးအလုပ္ေတြ
ေန႔ေန႔ညညေတြးေတာ၊ေျပာဆို၊လုပ္ခဲ့ၾကတာပဲမဟုတ္လား?
တတိယနိုင္ငံေတြေရာက္ေတာ့လည္းတဘက္က
မိသားစုနဲ႔၀မ္းစာအတြက္(အသက္ေတြၾကီးျပီး၊မလုပ္ခဲ့ဘူးတဲ့အလုပ္ေတြကို)
ပင္ပင္ပမ္းပမ္းလုပ္ရင္းအေၾကြးေတြနဲ႔ရပ္တည္ေနရတယ္။
တဘက္ကကိုယ္ယံုၾကည္တဲ့နိုင္ငံေရးအေပၚဆက္လုပ္ရင္း
(ကိုယ္မလုပ္ေတာင္လုပ္ေနသူေတြကိုအားေပး၊ေထာက္ပံ႕)ေနခဲ့ၾကတယ္။
ဒါဟာျဖစ္စဥ္အမွန္၊တတိယနိုင္ငံေရာက္ေနသူတိုင္းခ်မ္းသာသူေတြမဟုတ္သလို၊
ခ်မ္းသာေနသူတိုင္းကလည္းျပည္တြင္းကအေခ်ာင္သမား
ေခတ္ပ်က္သူေဌးေတြလိုျဗဳန္းစားၾကီးၾကီးပြားခဲ႔ၾကတာမဟုတ္ဘူး။
သူတို႕ေခ်ြးေတြ၊ေလ့လာမႈေတြ၊
သီးခံစိတ္၊လံု႕လ၊၀ီရိယေတြနဲ႔အားထုတ္က်ိဳးပမ္းခဲ့ၾကတာပါ။
ငယ္ရြယ္ျပီး၊ပညာသင္နိုင္တဲ့ျပည္ပ
ေရာက္ေတာ္လွန္ေရးေက်ာင္းသားေတြကဆက္ျပီး
ပညာသင္နိုင္ေပမဲ႔၊အသက္အရြယ္ရလာမွ
တတိယနိုင္ငံေရာက္သူေတြကမနိုင္၀န္ထမ္း၊အမ်ားတကာမလုပ္ခ်င္တဲ့၊
ကိုယ္လည္းစိတ္မ၀င္စားတဲ့အလုပ္ေတြကိုလုပ္ရင္း
မိသားစု၀မ္းစာနဲ႔သားသမီးေတြစနစ္တက်ၾကီးျပင္းနိုင္ဘို႕ေပးဆပ္
ေနရတယ္။ဒါကိုယ္ေတြ႔။ဒီေနရာမွာ၊ နိုင္ငံေရးတက္ၾကြသူေတြမဟုတ္တဲ့၊
ျပည္ပမွာအေျခစိုက္ေနထိုင္တဲ့သာမန္ျမန္မာျပည္ဘြားညီအကိုေတြကို
ဆိုလိုတာမဟုတ္ဘူး။အဲလိုသာမန္ကိုယ့္နိုင္ငံသားျပည္သူေတြေတာင္
စစ္အာဏာရွင္ဆန္႔က်င္ေရးကို တတ္စြမ္းသေလာက္
အားေပးကူညီျပီးပါ၀င္ေနတာေတြရိွပါတယ္။
ဆိုလိုတာက ျပည္ပေရာက္တိုင္းအေခ်ာင္သမားေတြ မဟုတ္ဖူး။
ကိုမိုးသီးတို႕၊ကိုထြန္းေအာင္ေက်ာ္တို႕မွားတာမွန္တာအပထား၊
သူတို႔စြန္႔လႊတ္ခဲ့တာ၊အနစ္နာခံခဲ႔တာ
ကိုယ္နိုင္ငံအတြက္အခ်ိန္ေတြေပး၊ေလ့လာၾကတာ၊ေျပာဆိုၾကတာ၊
အာရုံနွစ္ျပီးလႈပ္ရွားေနတာကိုေတာ့အသိအမွတ္ျပဳေပးရမယ္။
အတိတ္ကသူတို႔မွားခဲ့တာကိုသူတို႕ခံရမွာဘဲ။ဒါမျငင္းလိုဘူး။
သူတို႔မွားလို႔ တစံုလံုးခံခဲ႔ရတာေတြလည္းမျငင္းလိုဘူး။
ဒါေပမဲ့၊လူဆိုတာအျမဲတန္းမမွားနိုင္သလို၊
မွန္ေအာင္က်ိဳးစားလုပ္ကိုင္ေနသူေတြကိုကိုယ့္အသိုင္းအ၀ိုင္းကေန
ဆဲြခါြထုတ္ပယ္တာမ်ိဳးမလုပ္သင့္ဘူး။
အျပစ္ရိွရင္လည္းအမ်ားကျပစ္ထားမွာမဟုတ္ဘူး။
ကိုမိုးသီးကိုက်ေနာ္စကားေျပာဘူးတယ္၊ခင္ပါတယ္၊
ဒီေန႔အထိလူခ်င္းမဆံုဘူးဖူး။
ကိုမိုးသီးအေတြးအေခၚတိုင္းလဲက်ေနာ္မၾကိဳက္ဘူး။
သူ႕အေတြးအေခၚေၾကာင့္က်ေနာ္တို႔တေတြဒုကၡေရာက္ဖူးတယ္။
ဥပမာ.သူဥကၠဌတာ၀န္ယူခဲ့စဥ္..ABSDFရဲ႔ ေဆာင္ပုဒ္တခုျဖစ္တဲ့
“ေတာ္လွန္ေရးသည္
ငါတို႕ေက်ာင္း၊ငါတို႔တကၠသိုလ္” ဆိုတဲ႔ေၾကြးေၾကာ္သံကိုသေဘာက်မိလို႕
အရြယ္ေကာင္းစဥ္လိုအပ္တဲ့အေထာက္အကူျပဳပညာေတြမသင္ခဲ့ဘဲ၊
လက္နက္ကိုင္နယ္ပယ္နဲ႔၊Activistလႈပ္ရွား
တက္ၾကြသူဘ၀ထဲမွာတ၀ဲလည္လည္ျဖစ္ျပီး
ဘ၀ေတြမေရမရာျဖစ္သြားၾကတာမနည္းဘူး။
အိႏိၵယနိုင္ငံနယူးေဒလီမွာက်ေနာ္တို႕နိုင္ငံေရးလႈပ္ရွားတဲ႕
ျမန္မာေက်ာင္းသားေတြအျဖစ္ရပ္တည္
ေနထိုင္စဥ္က ကိုယ့္ထက္ငယ္ျပီးပညာသင္ဘို႕ေကာင္းတဲ့
အသက္ ၂၀ေက်ာ္ လူငယ္ေတြကိုပညာသင္ဘို႕တိုက္တြန္းေတာ့
“ေတာ္လွန္ေရးဟာက်ေနာ္တို႕တကၠသိုလ္ဘဲဗ်”
လို႕ထိထိမိမိဆင္ေျခေပးျပီးအေတြးေခါင္သြားသူေတြအမွန္ဘဲရိွခဲ့တယ္။
က်ေနာ္တို႕မွာ
မွန္ကန္တဲ့သေဘာတရားေတြတပ္ဆင္ထားတဲ့ပညာတတ္ေကဒါေတြမေမြးထုတ္နိုင္ခဲ့ဘူး။
မွတ္မိတဲ႔ေဆာင္ပုဒ္တခုရိွေသးတယ္။
“ဗဟိုေကာ္မတီ၀င္ေတြကိုမ်က္လံုးအိမ္သဖြယ္ကာကြယ္ေစာင္႔ေရွာက္ၾက”
ဆိုတဲ႕ေၾကြးေၾကာ္ေဆာင္ပုဒ္။က်ေနာ္တို႔အေတာ္ရံြခဲ့တဲ့ေဆာင္ပုဒ္။
ဒါေပမဲ့
က်ေနာ္တို႕နဲ႔ABSDFကဘယ္တံုးကမွမပတ္သက္ခဲ့သူေတြ၊
အိႏိၵယအေျခစိုက္ABSLအဖဲြ႕ကပါ။
အၾကမ္းမဖက္နိုင္ငံေရးဘဲလုပ္ခဲ့တယ္။
နယ္ေျမေဒသကဲြသလို၊အိုင္ဒီယာလည္းကြာတယ္။
ကိုမိုးသီးတို႕အေတြးအေခၚမၾကိဳက္ရင္
က်ေနာ္တို႕သူ႔ေနာက္မလိုက္ဖို႕ဘဲရိွတယ္။သူ႕ကိုပုဂၢိဳလ္
ေရးေတြထိုးနွက္တိုက္ခိုက္ျပီးဂုဏ္သေရမဲ႔
သိကၡာက်ေအာင္ေစာ္ကားစရာမလိုဘူး။
ဒါလူယဥ္ေက်းအလုပ္မဟုတ္ဘူး။
ABSDFေျမာက္ပိုင္းသတ္ျဖတ္မႈကိုအေၾကာင္းျပဳျပီး
သူတို႔ျပည္ေတာ္၀င္ခ်ိန္နဲ႔အခ်ိန္ကိုက္
သတင္းစာရွင္းပဲြေတြ၊သတင္းဂ်ာနယ္အင္တာဗ်ဴးေတြလုပ္တာေတြ႔ရတယ္။
လုပ္သင့္တာလုပ္တာဘဲလို႔ယူဆတယ္။အမွန္တရားဆိုတာတခါတခါ သူ႔အလိုလိုေပၚတတ္တာမဟုတ္၊ပေယာဂေတြနဲ႔ဖံုးကြယ္ေနတတ္တယ္။
ဒါကိုသတိ၊၀ီိရိယနဲ႔
အားထုတ္ေဖာ္ထုတ္ရတာေတြရိွတယ္။ဒါကိုလက္ခံတယ္။ကိုမိုးသီးတို႕၊
ကိုနိုင္ေအာင္တို႕ကိုယ္တိုင္လဲဒီကိစၥကိုေရွာင္လဲႊေနတာမဟုတ္ဘူး၊
ရင္ဆိုင္ေနတာဘဲ။၁၉၉၃လာက္ထင္တယ္၊ကိုနိုင္ေအာင္
အေနာက္ဘက္ေဒသမွာ ABSDFအလံစိုက္ဘို႕ေရာက္လာတယ္။
က်ေနာ္တို႕ကျမန္မာေက်ာင္းသားမ်ားအဖဲြ႕နာမည္နဲ႔
နယူးေဒလီမွာေျမေပၚနိုင္ငံေရးလုပ္ၾကတယ္။အိႏိၵအစိုးရ၀န္ၾကီးတခ်ိဳ႕နဲ႔၊
အမတ္ေဟာင္းေတြ၊နိုင္ငံေရးပါတီတခ်ိဳ႕နဲ႔NGOအဖဲြ႔တခ်ိဳ႕၊
သတင္းစာသမားေတြ၊အမ်ိဳးသမီးအဖဲြ႔အစည္းေတြက အားေပးတယ္၊
က်ေနာ္တို႕လႈပ္ရွားမႈကိုေထာက္ခံကူညီတယ္။
ေျပာခ်င္တာက စစ္ေရးထက္ နိုင္ငံေရးကိုအိႏိၵယျပည္ေတြက
အားေပးေနတဲ့အခ်ိန္။ျမန္မာအိႏိၵယနယ္စပ္မွာ
တိုင္းရင္းသားသူပုန္အဖဲြ႔ေတြ(ခ်င္း၊ရခိုင္၊ဇိုမီး)အဖဲြ႔ေတြရိွတယ္။
အိႏိၵအစိုးရေထာက္္လွမ္းေရးတို႕၊စစ္တပ္တို႕နဲ႔ အဲဒီတိုင္းရင္းသား
သူပုန္လက္နက္ကိုင္ေတြသိတ္ကင္းလို႕မရဘူး၊
တနည္းေျပာရရင္မလြတ္လပ္ဖူး၊လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးဟာ
အိႏိၵယမွာမၾကီးထြားနိုင္ဘူး၊ေရခံေျမခံမဟုတ္ဖူး။အဲ
ဒါကိုိုနိုင္ေအာင္လာေတာ့ရွင္းျပတယ္။သူကလက္မခံဘူး၊
နယ္စပ္(ဒုကၡသည္စခန္း၊မဏိပူ)
ကိုအေျခခံပူးေပါင္းဘို႕သူလာတာ။
ေဒလီနိုင္ငံေရးအင္အားစုနဲ႔ပူးေပါင္းနိုင္တာမနိုင္တာက
သူ႔အတြက္အေရးမပါဘူး။
သူ႔အဓိကလုပ္ငန္းစဥ္ကအေနာက္ဘက္ေဒသ(အိႏိၵယ)
မွာလက္နက္ကိုင္ေက်ာင္းသားတပ္(ABSDF)ဖဲႊ႕နိုင္ဘို႕ဘဲ။
ထားပါေတာ့ ဒီကိစၥေျပာရရင္ရွည္တယ္။
ေျပာခ်င္တာကသူလာတံုးက ေျမာက္ပိုင္းကခ်င္မွာေထာက္လွမ္းေရး
ဆိုျပီးလုပ္ၾကံမႈေတြျဖစ္ျပီးခါစပူပူေႏြးေႏြး။
နယူးေဒလီကက်ေနာ္တို႕ရုံးမွာဘဲကိုနိုင္ေအာင္နဲ႔က်ေနာ္တို႕
ဒီကိစၥအျငင္းပြားတယ္။
က်ေနာ္တို႕နဲ႔နယ္စပ္ဒုကၡသည္စခန္းမွာတဖဲြ႕တည္း
အတူေနခဲ႔တဲ့ထိန္လင္း(ပန္းခ်ီထိန္လင္း)
ေထာက္လွမ္းေရးစြတ္စဲြခံအုပ္စုထဲပါသြားတာကိုသူထြက္ေျပးလြတ္ေျမာက္ျပီး
စစ္အစိုးရသတင္းစာမွာပါလာမွက်ေနာ္တို႕သိလိုက္တယ္။
ထိန္လင္းကက်ေနာ္တို႕နဲ႔ဒုကၡသည္စခန္းမွာရင္းရင္းနွီးနွီးရိွသလို၊
စိတ္တူကိုယ္တူေတြ၊စခန္းထဲက နံရံကပ္တို႕၊အနုပညာကိစၥ
၊ေျဖာ္ေျဖေရးကိစၥေတြတူတူလႈပ္ရွာခဲ့ၾကတာ။
သူျပည္ထဲ၀င္သြားျပီး
ေျမာက္ပိုင္းဘက္သြားတယ္လို႕ေနာက္ဆံုးၾကားတယ္၊အဆက္ကလံုး၀ျပတ္ေနတာ။
ေနာက္ေတာ့ ျဗံဳးကနဲေထာက္လွမ္းေရးအသြင္နဲ႔သတင္းထြက္ေတာ့
က်ေနာ္တို႔လံုး၀လက္မခံဘူး။
ကိုနိုင္ေအာင္ကိုခါးခါးသီးသီးျငင္းတယ္။
ေျမာက္ပိုင္းသူလ်ိဳကိစၥဟာမွားယြင္းလုပ္ၾကံမႈလို႕
ေျပာျပတယ္။ကိုနိုင္ေအာင္ဘက္ကလည္းေရလႈိုင္းစစ္ဆင္ေရးတို႕၊
စစ္ေဆးေဖာ္ထုတ္ခ်က္တို႕
ဘာတို႕နဲ႔အေသအခ်ာရွင္းျပပါတယ္။
ဒါေပမဲ့က်ေနာ္တို႕ကလက္မခံဘူး။ေနာက္ဆံုးကိုနိုင္ေအာင္က
“ဒီကိစၥသမိုင္းကေပးတဲ့အျပစ္ဒါဏ္ကိုက်ေနာ္ခံပ့ါမယ္”လို႕ကတိေပးျပီး
အျငင္းအခုန္အဆံုးသပ္သြားတယ္။
ေနာက္ပိုင္းေတာ့လည္းက်ေနာ္တို႔တေတြရင္းရင္းနွီးနွီးအလုပ္တဲြလုပ္ၾကတယ္
ျမန္မာနိုင္ငံလံုးဆိုင္ရာေက်ာင္းသားလူငယ္မ်ားူကြန္ဂရက္SYCB
ကိုေတာင္တိုင္းရင္းသားေတြနဲ႔လက္တဲြျပီး
နယူးေဒလီမွာဘဲ(1996)ကလူငယ္တပ္ေပါင္းစုတရပ္
အေနနဲ႔ဖဲြ႕ခဲ႔ၾကတယ္။
ေျမာက္ပိုင္းကိစၥမေမ႔ေပမဲ႔ဘံုရန္သူကိစၥအရင္ရွင္းၾကတယ္။
တခ်ိန္ကက်ေနာ္တို႕ရဲ႔ဘံုရန္သူရဲ႔အေမြကို
ဒီေန႔ၾကံ႕ဖြတ္အစိုးရကအေမြဆက္ခံထားတာပါ။
န၀တ၊နအဖစစ္အစိုးရေခတ္ေရာ၊ဒီေန႕ၾကံ႕ဖြတ္အစိုးရကေရာ၊
က်ဴးလြန္လာခဲ့တဲ့လူသတ္မႈ၊မုဒိန္းမႈ၊ျခစားမႈ၊ျပည္သူ႔ဘ႑ာအလဲြသံုးစားမႈ၊
လူ႔အခြင့္အေရးခ်ိဳးေဖာက္မႈ၊ဒီပဲရင္းလုပ္ၾကံမႈ၊စစ္ရာဇ၀တ္မႈ၊
နိုင္ငံေတာ္သစၥာေဖာက္မႈ၊နာဂစ္မုန္တိုင္းမႈ၊
…ဘာအမႈ၊ညာအမႈ
နံပါတ္စဥ္တပ္လို႔မကုန္နိုင္ေအာင္
အမႈေပါင္းေျမာက္ျမားစြာက်ဴးလြန္ခဲ႔ၾကတာလည္းမေမ႕သင့္ဘူး။
အခုဟာဆန္ရင္းနာနာဖြတ္ ဆိုသလို၊နိုင္ရာဖိေထာင္းေနတာကတဘက္သတ္ပဲြၾကီးလိုျဖစ္ေနတယ္။
ေဖ့စ္ဘြတ္စာမ်က္နွာေတြက အေတာ္ရုပ္ပ်က္တယ္။ရိုင္းစိုင္းတယ္။
အဆိုးဆံုးက ျပည္တြင္းမီဒီယာတခု(သတင္းေရာင္းစားတဲ့မီဒီယာ)က
အယ္ဒီတာအမ်ိဳးသမီးတေယာက္က
မိုးသီးဇြန္တို႕အဖဲႊ႕ျမန္မာျပည္ခရီးဆိုျပီးေရးတာကိုဖတ္ရတယ္။မိုးသီးဇြန္အဖဲႊ႕
ျပည္ေတာ္၀င္တာကိုစိတ္အခံမေကာင္းစိတ္နဲ႔ရိတိတိေစာ္ကားေရးထားတယ္။
ညီညြတ္ေရးအျမင္နဲ႔
မၾကည့္ဘူး၊၊နိုင္ငံသားမဟုတ္ေတာ့တာကိုအျပစ္လိုေျပာတယ္၊(နအဖေလသံ)
ေအာက္ကကြန္မင့္ေတြကပိုရိုင္းတယ္။
ဦးသိန္းစိန္ရဲ႔ၾကံ႔ဖြတ္အစိုးရအဖဲြ႔ေတြ
ေလာက္ေတာင္စာနာစရာမေကာင္းတဲ့ဟန္၊ျပည္ပေရာက္ေတြက
အသံုးမက်သူေတြလိုျမင္ေအာင္
ေရးၾကတယ္။
ထားပါေတာ့ စစ္က်ြန္ေတြ၊ၾကံ႔ဖြတ္လူေတြက
ဒီလို၀င္ေနွာက္တာလည္းျဖစ္နိုင္တာမို႕
ကြန္မင့္ေတြအေၾကာင္းသိတ္မေျပာလိုဘူး။
ဒါေပမဲ့ဒီလိုကာလ(အသြင္ကူးေနတဲ့စပ္ကူးမတ္ကူးကာလ)
ထားေစခ်င္တဲံစိတ္ဓာတ္ေလးေတာ့ လက္တို႕ေျပာျပခ်င္တယ္။
ဒီအခ်ိန္မွာျပည္သူေတြညီညြတ္ေရးအသဲအသန္လိုေနတဲ့ကာလပါ။
ေဆာငါးပါးဘဲေရးေရး၊သတင္းေရးေရး၊အျပဳသေဘာနဲ႔စိတ္ရင္းမွန္မွန္ထား
ေရးေစလိုတယ္။အခုဟာသမိုင္းမသိ၊ဘာမသိသလိုဘဲ၊
အဆိုးျမင္မ်က္မွန္စိမ္းတပ္ျပီးေရးေန
ေတာ့ဖတ္ရတာစာကေကာင္းမလာဘူး။တကယ္ေတာ႔
ကိုမိုးသီးတို႕အဖဲြ႕က ရန္သူမဟုတ္ပါဘူး။
နွိမ့္ခ်ေရးစရာမလိုတဲ႔လူေတြပါ။
သူတို႕နိုင္ငံျခားသားခံထားတာလည္းအေျခအေနအရပါ။
အခ်ိန္မေရြးကိုယ့္နိုင္ငံသားျဖစ္မဲ့သူေတြပါ။
သူတို႕အေမရိကန္နိုင္ငံသားေပမဲ့ ျမန္မာျပည္သူေတြကိုသစၥာမဲ႔ေနတာမဟုတ္ဖူး။
ျမန္မာျပည္ထဲမွာအေကာင္းဆံုးတခုခုေပးခ်င္တဲ႔
ေစတနာနဲ႔လာသူေတြလို႕အျပဳသေဘာနဲ႔ျမင္သင့္တယ္။
ေသခ်ာတာက သူတို႕ဟာ NGOေတြ၊ပေရာဂ်က္ေတြ၊
ပရိုပိုဆယ္ေတြနဲ႔လံုးေထြးျပီးကိုယ္က်ိဳးတ၀က္၊
ကိုယ့္အလုပ္တ၀က္နဲ႔ဗမာျပည္ထဲ၀င္အလုပ္လုပ္ေနတဲ့
အရပ္ဘက္လူ႕အဖဲြ႕အစည္းေယာင္ေယာင္၊
နိုင္ငံေရးပေရာဟိတ္ေတြေယာင္ေယာင္၊
နိုင္ငံေရးပဲြစားေယာင္ေယာင္၊မီဒီယာေယာင္ေယာင္၊
အဖဲြ႔မဟုတ္ဘူး။မိုးသီးတို႕အဖဲြ႕ဟာ ကိုယ့္ထမင္းကိုစားျပီးနိုင္ငံေရးလုပ္ေနတာပါ။
ျပည္တြင္းမွာတခုခုလုပ္နိုင္ေအာင္အရဲစြန္႕၀င္ခဲ့သူေတြျဖစ္တယ္။
ဒီခရီးအတြက္ သူတို႔ဟာေလး၊ငါး၊ေျခာက္လေလာက္အျပင္ကရဲေဘာ္ရဲဘက္ေတြနဲ႔
စကားစစ္ခင္းသြားခဲ့ရတာ၊
တခ်ိဳ႕အျပင္ကရဲေဘာ္ေတြကသိတ္ၾကည္ၾကတာမဟုတ္ဘူး။
ဒါေပမဲ့ကိုယ့္ဘက္က ေရွ႔ေျပးကင္းေတြလိုသေဘာထားတယ္။
သူတို႕ျပန္လာရင္ အေျခအေနအားလံုးနားစြင့္ၾကအံုးမွာပါ။
မိုးသီးဇြန္တို႕က နယ္စပ္မွာကိုယ္ပိုင္ကားတ၀ီ၀ီစီးျပီး
နိုင္ငံေရးလုပ္ေနတာမဟုတ္ဘူး။
NGOအေထာက္အပံ႕နဲ႔ျပည္ေတာ္၀င္တာမဟုတ္ဘူး။
က်ေနာ္တို႕ကအေစာကေျပာသလိုမိုသီးဇြန္ေနာက္လိုက္လည္းမဟုတ္သလို၊
မိုးသီးဇြန္ဘာလုပ္လုပ္ေထာက္ခံသူလည္းမဟုတ္ဘူး။
ဒါေပမဲ႔လက္သဲဆိတ္ရင္ေတာ့လက္ထိတ္နာတယ္။
သူတို႕နဲ႔က်ေနာ္တို႕မ်ိဳးဆက္အတူတူျဖစ္တယ္။
သူ႔ကိုဆဲရင္ ကိုယ့္ကိုလည္းဆဲေနသလိုဘဲ၊
ကိုယ့္မ်ိဳးဆက္ထဲကသိၾကသူေတြဆဲတာဆိုတာနားၾကားေကာင္းေနေသးေပမဲ့၊
ဘုမသိဘမသိ၊သမိုင္းေၾကာင္းလဲမသိနားမလည္သူေတြက
အသားလြတ္၀င္သမတာေတာ့
အေတာ္ေစာ္ကားတဲ့လုပ္ရပ္ဘဲ။အခုကိုမိုးသီးတို႕ေပၚအဆိုးျမင္ေတြနဲ႔
ေရးေနသူေတြကေရာစစ္အစိုးရေအာက္ျပားျပားေမွာက္စဥ္ကာလေတြက
ဘာမ်ားလုပ္ခဲ႔ၾကလဲဆိုတာျပန္ဆန္းစစ္သင့္တယ္။
၁၉၈၈ကာလကတပါတီအာဏာရွင္စနစ္က
မ်က္ကန္းတေစၦမေၾကာက္ေျဗာက္တိုက္ခဲ့ၾက၊
ဓားဓားခ်င္းလွံလွံခ်င္းရင္ဆိုဘို႔ဆိုျပီးနယ္စပ္ထြက္ခဲ့ၾက၊ဆင္းရဲၾက၊ငတ္မြတ္ၾက
ရန္သူစစ္တပ္သတ္လို႕ေသတာကတမ်ိဳး၊ကိုယ့္မဟာမိတ္
တိုင္းရင္းသားသူပုန္ကသတ္လို႕ေသတာကတဖံု၊ကိုယ့္အခ်င္းခ်င္းသတ္လို႕
ေသတာကတေမွာင့္။
ၾကံဳလို႕ေျပာရမယ္။အခုေျမာက္ပိုင္းလူသတ္မႈကမွအရိုးတြန္ျပီးျပန္ေပၚလာေသးတယ္။
က်ေနာ္တို႔တေတြရဲ႔မဟာမိတ္ကရင္နဲ႔ခ်င္းေတြသတ္လို႔ေသတာေၾကာင္႔
အရိုးေတြေဆြးျပီးမတြန္နိုင္၊မကနိုင္တဲ့ခြတ္ေဒါင္းအရိုးေတြအမ်ားၾကီးရိွေသးတယ္။
ဥပမာ
အိႏိၵယနယ္စပ္မီဇိုရမ္ျပည္နယ္၊က်န္ဖိုင္းဒုကၡသည္စခန္းကိုလာခိုလႈံတဲ႔ျမန္မာေက်ာင္းသားေတြထဲက
ကိုၾကည္ေအာင္(ရန္ကုန္)နဲ႕ကိုျမေသာင္း(ကေလးျမိဳ႕)တို႕ကိုအဲဒီကခ်င္းလက္နက္ကိုင္CNFက
၁၉၉၀အေစာပိုင္းမွာစပိုင္ေထာက္လွမ္းေရးလို႕စြတ္စဲြျပီးရက္ရက္စက္စက္ေျမျမႈတ္သတ္ျဖတ္ခဲ႔ၾကတယ္။ ဒီကေန႔အခ်ိန္ထိေတာင္မိသားစုေတြသူတို႔သားေတြျပန္လာမလားလို႔
ေမ်ာ္ေနသလားမသိ။
ေနာက္တခုကကိုနိုင္ေအာင္တို႔လာဖဲြ႔စည္းခဲ႔တဲ႔ကိုလွေဌးဦးေဆာင္တဲ
ABSDF(အေနာက္ပိုင္း)
ကဘဂၤလားေဒခ်္ျမန္မာနယ္စပ္ကေန မီဇိုရမ္နယ္ထဲအ၀င္
က်ေနာ္တို႕သူငယ္ခ်င္းကို၀င္းထြဋ္
ေနာက္ေက်ာက်ီဆံမွန္ျပီးက်သြားတယ္။
အခ်င္းခ်င္းလုပ္ၾကံတာလား၊မဟာမိတ္တိုင္းရင္းသားအဖဲြ႔
ကလုပ္ၾကံတာလားဒီေန႔ထိမသိရဘူး၊ကို၀င္းထြဋ္မွာဇနီးနဲ႔သမီးေလးက်န္ရစ္ခဲ႔တယ္။
ဒီလိုအျဖစ္အပ်က္ေတြကရင္နယ္မွာအမ်ားၾကီး၊ေတာခိုေက်ာင္းသားေတြ၊
ဆရာ၀န္ေလာင္း၊အင္ဂ်င္နီယာေလာင္းနဲ႔ပညာတတ္ေတြေတာထဲမွာစစ္မတိုက္ရဘဲ
ေနာက္က်ီဆံနဲ႔က်ဆံုးသြားသူေတြမနည္းဘူး။(ဒါေတြစနစ္တက်မွတ္တမ္းတင္ထားသင့္တယ္)
အဲလို..၈၈ေက်ာင္းသားေတြဟာတခ်ိန္ကဘ၀ေတြစြန္႕ျပီးစနစ္တခုရဲ႔ျပဌာန္းေပးလိုက္တဲ့
တာ၀န္ကိုပုခံုးေပၚနိုင္သေလာက္တင္ထမ္းခဲ႕ၾကတာပါ။
ဟိုးတခ်ိန္ကေတာခိုေက်ာင္းသား၊ျပည္ေျပးေတြကို
သူရဲေကာင္းလို႕ေတာင္ျပည္သူေတြကသတ္မွတ္ခဲ႔ၾကတာမဟုတ္ဖူးလား။
ဒီေန႔အထိအဲဒီယံုၾကည္ခ်က္နဲ႔ေတာထဲမွာဒုကၡခံရပ္တည္ေနတဲ့
ေက်ာင္းသားလူငယ္ေတြရိွေနပါေသးတယ္။
ဟိုတံုးကသူရဲေကာင္းေတြကို
အခုအခ်ိန္က်မွသစၥာေဖာက္ေတြလိုမဆက္ဆံသင့္ပါဘူး။
အခုျပည္ေတာ္ျပန္ကိုမိုးသီးတို႕အဖဲ႔ြဟာ
တခ်ိန္ကစစ္ေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ဒီကေန႕ၾကံ႕ဖြတ္ပါတီေခါင္းေဆာင္ေတြေလာက္ျပည္သူအေပၚ
ဘိုက်နွိပ္ဆက္မဲ႔သူေတြမဟုတ္သလို၊ေခတ္ပ်က္သူေဌးေတြလိုလည္းအတၱလြန္ကဲစီးပြားရွာေနမဲ့
သူေတြမဟုတ္ပါဘူး။
လက္တဆုတ္စာNGOအၾကိုက္လုပ္နိုင္ငံေရးအဖဲြ႕၊မီဒီယာအဖဲြ႔ေတြေၾကာင့္
အမွန္တကယ္ယံုၾကည္ခ်က္နဲ႔စြန္႕လႊတ္အနစ္နာခံသူေတြေဘးဒုကၡေရာက္ခဲ႕တယ္။
ေတာ္လွန္သူေတြနာမည္ပ်က္ခဲ႔တယ္။
ပိုဆိုးတာက
ေတာ္လွန္ေရးၾကီးတခုလံုးအေၾကာ္သည္လက္သုတ္ျဖစ္ခဲ႔ရတယ္။
ဒါေပမဲ႔ဟိုကတည္းကNGOေတြနဲ႔
ပလူပလဲလုပ္သူေတြ၊ေငြေၾကးအရင္းအျမစ္ကိုင္ထားသူေတြကိုပဲ
အထည္ၾကီးပ်က္ၾကံ႕ဖြတ္အစိုးရက
ေတာ္ေကာက္ထားတယ္။ေျမွာက္စားထားတယ္၊ေသြးခဲြထားတယ္။
ဒါကိုအခြင့္အေရးသမား၊နိုင္ငံေရး
က်ပ္မျပည့္ေတြကသိရက္နဲ႔အေခ်ာင္နႈိက္တယ္။
ဒီကေန႔က်ေနာ္တို႕ေလ်ွာက္ေနတဲ႔ခရီးဟာအလြန္သိမ္ေမြ႕ပါတယ္။
အားျပိဳင္မႈေတြရိွေနပါတယ္။
အျပဳ၀ါဒီေတြနဲ႕လမ္းေဟာင္း၀ါဒီတို႕လြန္ဆဲြေနပါတယ္။
လႊတ္ေတာ္ထဲမွာလည္းအင္အားျပိဳင္ေနသလို၊စီးပြားေရးနယ္ပယ္၊NGOေလာက၊နိုင္ငံေရး
နယ္ပယ္နဲ႔မီဒီယာေလာကထဲမွာပါအင္အားျပိဳင္တာ၊စားက်က္လုတာ၊ခြက္ေစာင္းခုတ္
ေျခထိုးကန္ေၾကာက္တံေတာင္နဲ႔တြက္ေနတာကိုအျပင္ကေနေတာင္ၾကားရျမင္ရတာပါ။
လတ္ေလာေလးတင္ဆရာၾကီးဒဂံုတာရာက
“က်ေနာ္တို႔တိုင္းျပည္၌ ဒီမိုကေရစီပန္းႏုေရာင္ကလည္း သန္းစအခ်ိန္ျဖစ္ပါသည္၊
ထိုသို႔ေသာ ဒီမိုကေရစီပန္းႏုေရာင္ကာလတြင္ အခ်င္းခ်င္းေမတၱာျဖင့္
တစ္ဦးႏွင္႔တစ္ဦး ယံုၾကည္ရေလာက္ေသာ အေနအထားမ်ားျဖင့္
ဆက္ဆံကာ ျမန္မာျပည္တိုးတက္ေရးအတြက္
အေလးထားလုပ္ေဆာင္ရန္ေမတၱာရပ္ခံပါသည္။
ယခုကဲ့သုိ႔ ဒီမုိကေရစီႏုနယ္ေသာအခ်ိန္တြင္ ေလွကိုမလႈပ္ေအာင္
လူးေအာင္မလုပ္ဖို႔ အားလံုးကိုေမတၱာရပ္ခံပါသည္။
လြန္ခဲ့ေသာႏွစ္ကာလမ်ားအေတြ႔အႀကံဳအရ ယခုကာလကို
စိုးရိမ္စြာေစာင့္ၾကည့္ေနရေသာအခ်ိန္ဟု ကၽြန္ေတာ္ယူဆပါသည္။
၂၀၁၅ ထိအေျခအေန တည္ၿငိမ္ေခ်ာေမြ႔ေအာင္၀ိုင္း၀န္းထိန္းသိမ္းၾက”
လို႕ျပည္သူေတြကိုတိုက္တြန္းထားပါတယ္။
ဒီအခ်ိန္မွာကိုမိုးသီးတို႕ျပည္ေတာ္ျပန္တာ၀မ္းသာအားရ
ၾကိဳဆိုသင့္ပါတယ္။ရန္သူအားေပးမလုပ္သင့္ပါဘူး။
ျပည္တြင္း၈ေလးလံုးနိုင္ငံေရးအင္အားစုထဲမွာေတာင္
ကိုမိုးသီးဇြန္ကိုေလဆိပ္သြားၾကိဳဖို႕မဲခဲြဆံုးျဖတ္တယ္ၾကားေတာ့
က်ေနာ္တို႕အေတာ္ေလးအံ႕ျသသြားတယ္။စိတ္လည္းပ်က္သြားတယ္။
ဒီကိစၥမဲခဲြရမဲ႔ကိစၥလား?အဲေလာက္အထိျဖစ္သင့္သလား၊
အထဲကအင္အားစုေတြကိစၥအျပင္အင္အားစုေတြမ်က္စိမွိတ္ေထာက္ခံခဲ႔တယ္။
ညီအကိုေတြလိုျမင္တယ္။က်ေနာ္ခိုင္ခိုင္လံုလံုသိရတဲ့သတင္းအရ
ကိုမင္းကိုနိုင္၊ကိုဂ်င္မီ၊ကိုျမေအးတို႕ကသူငယ္ခ်င္းေတြအျဖစ္
ေလဆိပ္သြားၾကိဳမဲ့ကိစၥေတာင္မဲရံႈးလို႕ငယ္သူငယ္ခ်င္းကိုေတာင္
မၾကိဳလိုက္ရဘူးတဲ့၊ထူးဆန္းအံ႕ဘြယ္သတင္းဘဲ။
ေလဆိပ္သြားၾကိဳဘို႕ကိစၥေတာင္မဲခဲြေနရသတဲ့လား?ဘာေတြျဖစ္ကုန္ျပီလဲ?
က်ေနာ္တို႕ႏြားေတြေတာ့တေကာင္ခ်င္းကဲြေနပါျပီ။
က်ားဟိန္းသံလည္းၾကားေနရတယ္။
ေတာကလည္းနက္ပါတယ္။
အခ်ိန္ကလည္းညီအကိုမွန္းေတာင္မသိတသိ။
က်ေနာ္တို႕ရဲ႔၀ါရင္႔စစ္ဘိုရႈတ္ေတြကအခုဆိုအကြက္က်က်နဲ႔ျပည္ပမီဒီယာေတြ၊
ဒီမိုကေရစီဘန္းျပNGOေတြ၊ပေရာဂ်က္နိုင္ငံေရးအဖဲြ႕အစည္းေတြဆီက
အဆက္အသြယ္နဲ႕၊အရင္းအျမစ္ေတြအရယူေနပါတယ္။
မုဆိုးစိုင္သင္လုပ္ေနပါတယ္။
ျပည္ပဒီမိုကေရစီလႈပ္ရွားမႈကိုခါးလည္ကပိုင္းလိုက္ပါျပီ။
သူတို႕က၂၀၀၈ဖဲႊ႕စည္းပံုကိုင္ျပီးအေပၚစီးကေနကစားေနတာပါ။
မင္းသားစရိုက္အမ်ိဳဲးမ်ိဳးကိုတေယာက္ျပီးတေယာက္
ထုတ္ရိႈးျပီးဒီတေကြ႕မာလိုက္ေဟာက္လိုက္၊
ဟိုတေကြ႕ေပ်ာ့လိုက္ေခ်ာ့လိုက္လုပ္ေနပါတယ္။
တခ်ိန္ကက်ေနာ္တို႕ဘက္ေတာ္သားတခ်ိဳ႕နဲ႔ပုလင္းတူဗူးဆို႕ျဖစ္ေနပါတယ္။
ဒီကေန႕ကိုမိုးသီးတို႕ျပည္ေတာ္ျပန္အုပ္စုကိုပင့္လိုက္၊ေျမွာက္လိုက္၊ရိုက္ခ်လိုက္နဲ႔
လုပ္ေနတာ
သိတ္မလွပါဘူး။က်ေနာ္တို႕တေတြညီညြတ္ေရးအျမင္နဲ႔ခရီးဆက္ဘို႕လိုပါတယ္။
အားလံုးဟာတပင္ကိုတပင္ယွက္ေနတာပါ။ကိုမိုးသီးတို႕၊ကိုနိုင္ေအာင္တို႕
နဲ႔ကခ်င္ေျမာက္ပိုင္းကိစၥလိုဘဲျငိမ္းခ်မ္းေရးကိစၥ၊ျပည္ပေရာက္ေက်ာင္းသားေတြဂုဏ္
သိကၡာရိွရိွျပန္နိုင္ေရးကိစၥလည္းအေရးၾကီးပါတယ္။
ဒီေန႔ကိုမိုးသီးတို႕ကိုဆဲေနတယ္။
မနက္ဖန္က်ေနာ္တို႕ျပည္ပေရာက္ေတြ
ကိုဆဲလိမ့္မယ္။
ဒီကေန႔ကိုမိုးသီးတို႕ကိုေစာ္ကားနိုင္တယ္ဆို၊
မနက္ဖန္က်ေနာ္တို႕ကိုလည္းေစာ္ကားပါလိမ့္မယ္။
ညီညြတ္ေရးအျမင္၊မဟာမိတ္အျမင္မရိွရင္က်ေနာ္တို႕က်ဆံုးမယ္။
သတင္းေထာက္ကိုညိဳ
၄စက္တင္ဘာ၂၀၁၂
အခုတေလာ ၾကားေနရတဲ့သတင္းေတြ၊ဖတ္ေနရတဲ့စာေတြေၾကာင့္အမ်က္ေတြစူးတယ္။
သတင္းသမားပီပီစာေရးခ်င္၊ေျပာခ်င္ေပမဲ့ ကိုယ့္စာကအလိုမက်တာ၊
အျမင္မတူတာကိုခ်ေရးျပီး၊
ဆူးေပါက္ေနမွာမို႕ဆင္ဆင္ျခင္ျခင္
ေနလိုက္ေသးတယ္။
ကိုယ္႔အေတြ႔အၾကံဳအေတြးအျမင္ကိုျမိဳခ်လို႔ရေပမဲ့
အဆိုးဘက္ႏြယ္တဲ႔အေတြးအေခၚနဲ႔
စာေတြပိုပိုမ်ားေနတာ
က်ေတာ့မ်က္ကြယ္ျပဳထားသလိုစိတ္ထဲခံစားလာရတယ္၊
သတင္းသမားတေယာက္တာ၀န္မေက်သလိုျဖစ္မွာစိုးလို႕
ကိုယ့္စိတ္ထဲရိွတာကြယ္၀ွက္လည္းမေန၊
ဟန္ေဆာင္ျပီးလဲထိမ္းမေနခ်င္ေတာ့ဘူး၊
ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းဘဲေရးလိုက္ေတာ့မယ္။
----------------
ဒီရက္ပိုင္းသတင္းေတြထဲမွာထိတ္ဆံုးကလႈတ္ခတ္တဲ့သတင္းက
ျပည္ပေရာက္ ABSDFေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ေဟာင္းတခ်ိဳ႕နဲ႔
အေမရိကားကနိုင္ငံေရးလႈပ္ရွားသူ
၈၈ေက်ာင္းသားတခ်ိဳ႔ျပည္ေတာ္ျပန္ခရီးျဖစ္တယ္။အမွန္ေတာ့
သူတို့မသြားခင္ကတဲကအျပင္မွာပူညံပူညံအခ်င္းမ်ားေနတာ။
ျပည္ပေရာက္ေက်ာင္းသားအားလံုးကိုကိုယ္စားျပဳသြားမွာလား?၊
ဘယ္သူ႕ကိုကိုယ္စားျပဳျပီး၊ဘယ္သူနဲ႔ေတြ႔၊ဘာေတြေဆြးေႏြးမွာလဲ? နိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြကိုဆက္ဖမ္းထားသလို၊ျပည္တြင္း၈၈အုပ္စုေတြက
ျပည္ပေက်ာင္းသားေတြဂုဏ္သိကၡာရိွရိွျပန္လာနိုင္ေရးလုပ္ေနခ်ိန္၊
ဒီလိုခဲြျခားျပီးသြားသင့္သလား?
ကခ်င္စစ္မီးဟုန္းဟုန္းေတာက္ေနတဲ့
ဒီလိုကာလသြားသင့္ရဲ႔လား?၊အျပင္မွာလုပ္စရာကုန္ျပီလား?
စတဲ့စတဲ့ေမးခြန္ေတြကို
အင္တာနက္ခ်ပ္တင္ေတြ၊အြန္လိုင္းMeetingေတြ၊
Debateေတြနဲ႔အခ်ိန္အေတာ္ၾကာလုပ္ခဲ့ၾကတယ္လို႕သိထားပါတယ္။
က်ေနာ္ကိုမိုးသီး၊ကိုထြန္းေအာင္ေက်ာ္၊
ကိုမူးသာတို႕နဲ႔ေမးျမန္းၾကည့္ရသေလာက္ သူတို႕ဟာ
ျပည္ပေရာက္၊ဘယ္အဖဲြ႕၊ဘယ္သူ႕ကိုမွကိုယ္စားမျပဳဘူး၊
မိမိကိုယ္ကိုတာ၀န္ယူမႈ၊ကိုယ္စားျပဳမႈနဲ႔ဘဲ
သြားမွာလို႕ေျပာခဲ့ဖူးပါတယ္။
သူတို႕ ကိုယ့္ဖာသာကိုယ္တာ၀န္ယူမႈနဲ႔ျပည္ေတာ္၀င္ခရီးနွင္တယ္ဆိုေပမဲ႔
အားလံုးနီးပါးက ၈၈ေက်ာင္းသားေတြ၊ျပီးေတာ့ တခ်ိန္က
၊ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ကိုဦးေဆာင္ခဲ့သူေတြပါ။
သူတို႕ကျပည္ပအင္အားစုေတြနဲ႔မဆိုင္ပါဘူးလို႕ဘယ္လိုဘဲေျပာေျပာ၊
မဆိုင္လို႕မရပါဘူး။
သူတို႔သြားတဲ႔ခရီးက တျခားနိုင္ငံကိုေလာ္ဘီလုပ္ဘို႕သြားတဲ့ခရီးမဟုတ္သလို၊
ပုဂၢိဳလ္ေရးကိစၥသြားၾကတာမဟုတ္ဘူး၊မိသားစု၀င္တေယာက္ေယာက္
အသဲအသန္ျဖစ္လို႕အေရးေပၚသြားေတြတာမဟုတ္ဘူး။
၂၄နွစ္ေလာက္ျပည္ပမွာအေကာင္းအဆိုးေတြနဲ႔ေရာျပြန္းေနထိုင္ျပီး၊
ကိုယ့္နိုင္ငံ၊စစ္က်ြန္ဘ၀ကလြတ္ေျမာက္ေရး၊ဒီမိုကေရစီေရးအတြက္၊
(ေအာင္ျမင္တာ၊မေအာင္ျမင္တာအသာထား)လုပ္ခဲ့ၾကသူေတြ
ျဖစ္တယ္။မိုးထဲေလထဲမွာေတာ္လွန္ေရးနဲ႔၊နိုင္ငံေရးနဲ႔
အင္မတန္တူတဲ့အလုပ္ဘဲျဖစ္ျဖစ္၊အင္မတန္မနီးစပ္တဲ့အလုပ္ဘဲ
ျဖစ္ျဖစ္လုပ္ခဲ့ေကာင္းလုပ္ခဲ့
သူေတြျဖစ္တယ္။ မိုးသီးတို႕ကိုထြန္းေအာင္ေက်ာ္တို႕လိုဘဲျပည္ပေရာက္
၈၈ေတာခိုသူေတြနဲ႔ေနာက္ပိုင္းေတာခိုလာသူေတြတိုင္းတပါးနဲ႔နယ္စပ္ေဒသမွာ အငတ္ငတ္အျပတ္ျပတ္နဲ႔စစ္အာဏာရွင္ဆန္႔က်င္ေရးအလုပ္ေတြ
ေန႔ေန႔ညညေတြးေတာ၊ေျပာဆို၊လုပ္ခဲ့ၾကတာပဲမဟုတ္လား?
တတိယနိုင္ငံေတြေရာက္ေတာ့လည္းတဘက္က
မိသားစုနဲ႔၀မ္းစာအတြက္(အသက္ေတြၾကီးျပီး၊မလုပ္ခဲ့ဘူးတဲ့အလုပ္ေတြကို)
ပင္ပင္ပမ္းပမ္းလုပ္ရင္းအေၾကြးေတြနဲ႔ရပ္တည္ေနရတယ္။
တဘက္ကကိုယ္ယံုၾကည္တဲ့နိုင္ငံေရးအေပၚဆက္လုပ္ရင္း
(ကိုယ္မလုပ္ေတာင္လုပ္ေနသူေတြကိုအားေပး၊ေထာက္ပံ႕)ေနခဲ့ၾကတယ္။
ဒါဟာျဖစ္စဥ္အမွန္၊တတိယနိုင္ငံေရာက္ေနသူတိုင္းခ်မ္းသာသူေတြမဟုတ္သလို၊
ခ်မ္းသာေနသူတိုင္းကလည္းျပည္တြင္းကအေခ်ာင္သမား
ေခတ္ပ်က္သူေဌးေတြလိုျဗဳန္းစားၾကီးၾကီးပြားခဲ႔ၾကတာမဟုတ္ဘူး။
သူတို႕ေခ်ြးေတြ၊ေလ့လာမႈေတြ၊
သီးခံစိတ္၊လံု႕လ၊၀ီရိယေတြနဲ႔အားထုတ္က်ိဳးပမ္းခဲ့ၾကတာပါ။
ငယ္ရြယ္ျပီး၊ပညာသင္နိုင္တဲ့ျပည္ပ
ေရာက္ေတာ္လွန္ေရးေက်ာင္းသားေတြကဆက္ျပီး
ပညာသင္နိုင္ေပမဲ႔၊အသက္အရြယ္ရလာမွ
တတိယနိုင္ငံေရာက္သူေတြကမနိုင္၀န္ထမ္း၊အမ်ားတကာမလုပ္ခ်င္တဲ့၊
ကိုယ္လည္းစိတ္မ၀င္စားတဲ့အလုပ္ေတြကိုလုပ္ရင္း
မိသားစု၀မ္းစာနဲ႔သားသမီးေတြစနစ္တက်ၾကီးျပင္းနိုင္ဘို႕ေပးဆပ္
ေနရတယ္။ဒါကိုယ္ေတြ႔။ဒီေနရာမွာ၊ နိုင္ငံေရးတက္ၾကြသူေတြမဟုတ္တဲ့၊
ျပည္ပမွာအေျခစိုက္ေနထိုင္တဲ့သာမန္ျမန္မာျပည္ဘြားညီအကိုေတြကို
ဆိုလိုတာမဟုတ္ဘူး။အဲလိုသာမန္ကိုယ့္နိုင္ငံသားျပည္သူေတြေတာင္
စစ္အာဏာရွင္ဆန္႔က်င္ေရးကို တတ္စြမ္းသေလာက္
အားေပးကူညီျပီးပါ၀င္ေနတာေတြရိွပါတယ္။
ဆိုလိုတာက ျပည္ပေရာက္တိုင္းအေခ်ာင္သမားေတြ မဟုတ္ဖူး။
ကိုမိုးသီးတို႕၊ကိုထြန္းေအာင္ေက်ာ္တို႕မွားတာမွန္တာအပထား၊
သူတို႔စြန္႔လႊတ္ခဲ့တာ၊အနစ္နာခံခဲ႔တာ
ကိုယ္နိုင္ငံအတြက္အခ်ိန္ေတြေပး၊ေလ့လာၾကတာ၊ေျပာဆိုၾကတာ၊
အာရုံနွစ္ျပီးလႈပ္ရွားေနတာကိုေတာ့အသိအမွတ္ျပဳေပးရမယ္။
အတိတ္ကသူတို႔မွားခဲ့တာကိုသူတို႕ခံရမွာဘဲ။ဒါမျငင္းလိုဘူး။
သူတို႔မွားလို႔ တစံုလံုးခံခဲ႔ရတာေတြလည္းမျငင္းလိုဘူး။
ဒါေပမဲ့၊လူဆိုတာအျမဲတန္းမမွားနိုင္သလို၊
မွန္ေအာင္က်ိဳးစားလုပ္ကိုင္ေနသူေတြကိုကိုယ့္အသိုင္းအ၀ိုင္းကေန
ဆဲြခါြထုတ္ပယ္တာမ်ိဳးမလုပ္သင့္ဘူး။
အျပစ္ရိွရင္လည္းအမ်ားကျပစ္ထားမွာမဟုတ္ဘူး။
ကိုမိုးသီးကိုက်ေနာ္စကားေျပာဘူးတယ္၊ခင္ပါတယ္၊
ဒီေန႔အထိလူခ်င္းမဆံုဘူးဖူး။
ကိုမိုးသီးအေတြးအေခၚတိုင္းလဲက်ေနာ္မၾကိဳက္ဘူး။
သူ႕အေတြးအေခၚေၾကာင့္က်ေနာ္တို႔တေတြဒုကၡေရာက္ဖူးတယ္။
ဥပမာ.သူဥကၠဌတာ၀န္ယူခဲ့စဥ္..ABSDFရဲ႔ ေဆာင္ပုဒ္တခုျဖစ္တဲ့
“ေတာ္လွန္ေရးသည္
ငါတို႕ေက်ာင္း၊ငါတို႔တကၠသိုလ္” ဆိုတဲ႔ေၾကြးေၾကာ္သံကိုသေဘာက်မိလို႕
အရြယ္ေကာင္းစဥ္လိုအပ္တဲ့အေထာက္အကူျပဳပညာေတြမသင္ခဲ့ဘဲ၊
လက္နက္ကိုင္နယ္ပယ္နဲ႔၊Activistလႈပ္ရွား
တက္ၾကြသူဘ၀ထဲမွာတ၀ဲလည္လည္ျဖစ္ျပီး
ဘ၀ေတြမေရမရာျဖစ္သြားၾကတာမနည္းဘူး။
အိႏိၵယနိုင္ငံနယူးေဒလီမွာက်ေနာ္တို႕နိုင္ငံေရးလႈပ္ရွားတဲ႕
ျမန္မာေက်ာင္းသားေတြအျဖစ္ရပ္တည္
ေနထိုင္စဥ္က ကိုယ့္ထက္ငယ္ျပီးပညာသင္ဘို႕ေကာင္းတဲ့
အသက္ ၂၀ေက်ာ္ လူငယ္ေတြကိုပညာသင္ဘို႕တိုက္တြန္းေတာ့
“ေတာ္လွန္ေရးဟာက်ေနာ္တို႕တကၠသိုလ္ဘဲဗ်”
လို႕ထိထိမိမိဆင္ေျခေပးျပီးအေတြးေခါင္သြားသူေတြအမွန္ဘဲရိွခဲ့တယ္။
က်ေနာ္တို႕မွာ
မွန္ကန္တဲ့သေဘာတရားေတြတပ္ဆင္ထားတဲ့ပညာတတ္ေကဒါေတြမေမြးထုတ္နိုင္ခဲ့ဘူး။
မွတ္မိတဲ႔ေဆာင္ပုဒ္တခုရိွေသးတယ္။
“ဗဟိုေကာ္မတီ၀င္ေတြကိုမ်က္လံုးအိမ္သဖြယ္ကာကြယ္ေစာင္႔ေရွာက္ၾက”
ဆိုတဲ႕ေၾကြးေၾကာ္ေဆာင္ပုဒ္။က်ေနာ္တို႔အေတာ္ရံြခဲ့တဲ့ေဆာင္ပုဒ္။
ဒါေပမဲ့
က်ေနာ္တို႕နဲ႔ABSDFကဘယ္တံုးကမွမပတ္သက္ခဲ့သူေတြ၊
အိႏိၵယအေျခစိုက္ABSLအဖဲြ႕ကပါ။
အၾကမ္းမဖက္နိုင္ငံေရးဘဲလုပ္ခဲ့တယ္။
နယ္ေျမေဒသကဲြသလို၊အိုင္ဒီယာလည္းကြာတယ္။
ကိုမိုးသီးတို႕အေတြးအေခၚမၾကိဳက္ရင္
က်ေနာ္တို႕သူ႔ေနာက္မလိုက္ဖို႕ဘဲရိွတယ္။သူ႕ကိုပုဂၢိဳလ္
ေရးေတြထိုးနွက္တိုက္ခိုက္ျပီးဂုဏ္သေရမဲ႔
သိကၡာက်ေအာင္ေစာ္ကားစရာမလိုဘူး။
ဒါလူယဥ္ေက်းအလုပ္မဟုတ္ဘူး။
ABSDFေျမာက္ပိုင္းသတ္ျဖတ္မႈကိုအေၾကာင္းျပဳျပီး
သူတို႔ျပည္ေတာ္၀င္ခ်ိန္နဲ႔အခ်ိန္ကိုက္
သတင္းစာရွင္းပဲြေတြ၊သတင္းဂ်ာနယ္အင္တာဗ်ဴးေတြလုပ္တာေတြ႔ရတယ္။
လုပ္သင့္တာလုပ္တာဘဲလို႔ယူဆတယ္။အမွန္တရားဆိုတာတခါတခါ သူ႔အလိုလိုေပၚတတ္တာမဟုတ္၊ပေယာဂေတြနဲ႔ဖံုးကြယ္ေနတတ္တယ္။
ဒါကိုသတိ၊၀ီိရိယနဲ႔
အားထုတ္ေဖာ္ထုတ္ရတာေတြရိွတယ္။ဒါကိုလက္ခံတယ္။ကိုမိုးသီးတို႕၊
ကိုနိုင္ေအာင္တို႕ကိုယ္တိုင္လဲဒီကိစၥကိုေရွာင္လဲႊေနတာမဟုတ္ဘူး၊
ရင္ဆိုင္ေနတာဘဲ။၁၉၉၃လာက္ထင္တယ္၊ကိုနိုင္ေအာင္
အေနာက္ဘက္ေဒသမွာ ABSDFအလံစိုက္ဘို႕ေရာက္လာတယ္။
က်ေနာ္တို႕ကျမန္မာေက်ာင္းသားမ်ားအဖဲြ႕နာမည္နဲ႔
နယူးေဒလီမွာေျမေပၚနိုင္ငံေရးလုပ္ၾကတယ္။အိႏိၵအစိုးရ၀န္ၾကီးတခ်ိဳ႕နဲ႔၊
အမတ္ေဟာင္းေတြ၊နိုင္ငံေရးပါတီတခ်ိဳ႕နဲ႔NGOအဖဲြ႔တခ်ိဳ႕၊
သတင္းစာသမားေတြ၊အမ်ိဳးသမီးအဖဲြ႔အစည္းေတြက အားေပးတယ္၊
က်ေနာ္တို႕လႈပ္ရွားမႈကိုေထာက္ခံကူညီတယ္။
ေျပာခ်င္တာက စစ္ေရးထက္ နိုင္ငံေရးကိုအိႏိၵယျပည္ေတြက
အားေပးေနတဲ့အခ်ိန္။ျမန္မာအိႏိၵယနယ္စပ္မွာ
တိုင္းရင္းသားသူပုန္အဖဲြ႔ေတြ(ခ်င္း၊ရခိုင္၊ဇိုမီး)အဖဲြ႔ေတြရိွတယ္။
အိႏိၵအစိုးရေထာက္္လွမ္းေရးတို႕၊စစ္တပ္တို႕နဲ႔ အဲဒီတိုင္းရင္းသား
သူပုန္လက္နက္ကိုင္ေတြသိတ္ကင္းလို႕မရဘူး၊
တနည္းေျပာရရင္မလြတ္လပ္ဖူး၊လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးဟာ
အိႏိၵယမွာမၾကီးထြားနိုင္ဘူး၊ေရခံေျမခံမဟုတ္ဖူး။အဲ
ဒါကိုိုနိုင္ေအာင္လာေတာ့ရွင္းျပတယ္။သူကလက္မခံဘူး၊
နယ္စပ္(ဒုကၡသည္စခန္း၊မဏိပူ)
ကိုအေျခခံပူးေပါင္းဘို႕သူလာတာ။
ေဒလီနိုင္ငံေရးအင္အားစုနဲ႔ပူးေပါင္းနိုင္တာမနိုင္တာက
သူ႔အတြက္အေရးမပါဘူး။
သူ႔အဓိကလုပ္ငန္းစဥ္ကအေနာက္ဘက္ေဒသ(အိႏိၵယ)
မွာလက္နက္ကိုင္ေက်ာင္းသားတပ္(ABSDF)ဖဲႊ႕နိုင္ဘို႕ဘဲ။
ထားပါေတာ့ ဒီကိစၥေျပာရရင္ရွည္တယ္။
ေျပာခ်င္တာကသူလာတံုးက ေျမာက္ပိုင္းကခ်င္မွာေထာက္လွမ္းေရး
ဆိုျပီးလုပ္ၾကံမႈေတြျဖစ္ျပီးခါစပူပူေႏြးေႏြး။
နယူးေဒလီကက်ေနာ္တို႕ရုံးမွာဘဲကိုနိုင္ေအာင္နဲ႔က်ေနာ္တို႕
ဒီကိစၥအျငင္းပြားတယ္။
က်ေနာ္တို႕နဲ႔နယ္စပ္ဒုကၡသည္စခန္းမွာတဖဲြ႕တည္း
အတူေနခဲ႔တဲ့ထိန္လင္း(ပန္းခ်ီထိန္လင္း)
ေထာက္လွမ္းေရးစြတ္စဲြခံအုပ္စုထဲပါသြားတာကိုသူထြက္ေျပးလြတ္ေျမာက္ျပီး
စစ္အစိုးရသတင္းစာမွာပါလာမွက်ေနာ္တို႕သိလိုက္တယ္။
ထိန္လင္းကက်ေနာ္တို႕နဲ႔ဒုကၡသည္စခန္းမွာရင္းရင္းနွီးနွီးရိွသလို၊
စိတ္တူကိုယ္တူေတြ၊စခန္းထဲက နံရံကပ္တို႕၊အနုပညာကိစၥ
၊ေျဖာ္ေျဖေရးကိစၥေတြတူတူလႈပ္ရွာခဲ့ၾကတာ။
သူျပည္ထဲ၀င္သြားျပီး
ေျမာက္ပိုင္းဘက္သြားတယ္လို႕ေနာက္ဆံုးၾကားတယ္၊အဆက္ကလံုး၀ျပတ္ေနတာ။
ေနာက္ေတာ့ ျဗံဳးကနဲေထာက္လွမ္းေရးအသြင္နဲ႔သတင္းထြက္ေတာ့
က်ေနာ္တို႔လံုး၀လက္မခံဘူး။
ကိုနိုင္ေအာင္ကိုခါးခါးသီးသီးျငင္းတယ္။
ေျမာက္ပိုင္းသူလ်ိဳကိစၥဟာမွားယြင္းလုပ္ၾကံမႈလို႕
ေျပာျပတယ္။ကိုနိုင္ေအာင္ဘက္ကလည္းေရလႈိုင္းစစ္ဆင္ေရးတို႕၊
စစ္ေဆးေဖာ္ထုတ္ခ်က္တို႕
ဘာတို႕နဲ႔အေသအခ်ာရွင္းျပပါတယ္။
ဒါေပမဲ့က်ေနာ္တို႕ကလက္မခံဘူး။ေနာက္ဆံုးကိုနိုင္ေအာင္က
“ဒီကိစၥသမိုင္းကေပးတဲ့အျပစ္ဒါဏ္ကိုက်ေနာ္ခံပ့ါမယ္”လို႕ကတိေပးျပီး
အျငင္းအခုန္အဆံုးသပ္သြားတယ္။
ေနာက္ပိုင္းေတာ့လည္းက်ေနာ္တို႔တေတြရင္းရင္းနွီးနွီးအလုပ္တဲြလုပ္ၾကတယ္
ျမန္မာနိုင္ငံလံုးဆိုင္ရာေက်ာင္းသားလူငယ္မ်ားူကြန္ဂရက္SYCB
ကိုေတာင္တိုင္းရင္းသားေတြနဲ႔လက္တဲြျပီး
နယူးေဒလီမွာဘဲ(1996)ကလူငယ္တပ္ေပါင္းစုတရပ္
အေနနဲ႔ဖဲြ႕ခဲ႔ၾကတယ္။
ေျမာက္ပိုင္းကိစၥမေမ႔ေပမဲ႔ဘံုရန္သူကိစၥအရင္ရွင္းၾကတယ္။
တခ်ိန္ကက်ေနာ္တို႕ရဲ႔ဘံုရန္သူရဲ႔အေမြကို
ဒီေန႔ၾကံ႕ဖြတ္အစိုးရကအေမြဆက္ခံထားတာပါ။
န၀တ၊နအဖစစ္အစိုးရေခတ္ေရာ၊ဒီေန႕ၾကံ႕ဖြတ္အစိုးရကေရာ၊
က်ဴးလြန္လာခဲ့တဲ့လူသတ္မႈ၊မုဒိန္းမႈ၊ျခစားမႈ၊ျပည္သူ႔ဘ႑ာအလဲြသံုးစားမႈ၊
လူ႔အခြင့္အေရးခ်ိဳးေဖာက္မႈ၊ဒီပဲရင္းလုပ္ၾကံမႈ၊စစ္ရာဇ၀တ္မႈ၊
နိုင္ငံေတာ္သစၥာေဖာက္မႈ၊နာဂစ္မုန္တိုင္းမႈ၊
…ဘာအမႈ၊ညာအမႈ
နံပါတ္စဥ္တပ္လို႔မကုန္နိုင္ေအာင္
အမႈေပါင္းေျမာက္ျမားစြာက်ဴးလြန္ခဲ႔ၾကတာလည္းမေမ႕သင့္ဘူး။
အခုဟာဆန္ရင္းနာနာဖြတ္ ဆိုသလို၊နိုင္ရာဖိေထာင္းေနတာကတဘက္သတ္ပဲြၾကီးလိုျဖစ္ေနတယ္။
ေဖ့စ္ဘြတ္စာမ်က္နွာေတြက အေတာ္ရုပ္ပ်က္တယ္။ရိုင္းစိုင္းတယ္။
အဆိုးဆံုးက ျပည္တြင္းမီဒီယာတခု(သတင္းေရာင္းစားတဲ့မီဒီယာ)က
အယ္ဒီတာအမ်ိဳးသမီးတေယာက္က
မိုးသီးဇြန္တို႕အဖဲႊ႕ျမန္မာျပည္ခရီးဆိုျပီးေရးတာကိုဖတ္ရတယ္။မိုးသီးဇြန္အဖဲႊ႕
ျပည္ေတာ္၀င္တာကိုစိတ္အခံမေကာင္းစိတ္နဲ႔ရိတိတိေစာ္ကားေရးထားတယ္။
ညီညြတ္ေရးအျမင္နဲ႔
မၾကည့္ဘူး၊၊နိုင္ငံသားမဟုတ္ေတာ့တာကိုအျပစ္လိုေျပာတယ္၊(နအဖေလသံ)
ေအာက္ကကြန္မင့္ေတြကပိုရိုင္းတယ္။
ဦးသိန္းစိန္ရဲ႔ၾကံ႔ဖြတ္အစိုးရအဖဲြ႔ေတြ
ေလာက္ေတာင္စာနာစရာမေကာင္းတဲ့ဟန္၊ျပည္ပေရာက္ေတြက
အသံုးမက်သူေတြလိုျမင္ေအာင္
ေရးၾကတယ္။
ထားပါေတာ့ စစ္က်ြန္ေတြ၊ၾကံ႔ဖြတ္လူေတြက
ဒီလို၀င္ေနွာက္တာလည္းျဖစ္နိုင္တာမို႕
ကြန္မင့္ေတြအေၾကာင္းသိတ္မေျပာလိုဘူး။
ဒါေပမဲ့ဒီလိုကာလ(အသြင္ကူးေနတဲ့စပ္ကူးမတ္ကူးကာလ)
ထားေစခ်င္တဲံစိတ္ဓာတ္ေလးေတာ့ လက္တို႕ေျပာျပခ်င္တယ္။
ဒီအခ်ိန္မွာျပည္သူေတြညီညြတ္ေရးအသဲအသန္လိုေနတဲ့ကာလပါ။
ေဆာငါးပါးဘဲေရးေရး၊သတင္းေရးေရး၊အျပဳသေဘာနဲ႔စိတ္ရင္းမွန္မွန္ထား
ေရးေစလိုတယ္။အခုဟာသမိုင္းမသိ၊ဘာမသိသလိုဘဲ၊
အဆိုးျမင္မ်က္မွန္စိမ္းတပ္ျပီးေရးေန
ေတာ့ဖတ္ရတာစာကေကာင္းမလာဘူး။တကယ္ေတာ႔
ကိုမိုးသီးတို႕အဖဲြ႕က ရန္သူမဟုတ္ပါဘူး။
နွိမ့္ခ်ေရးစရာမလိုတဲ႔လူေတြပါ။
သူတို႕နိုင္ငံျခားသားခံထားတာလည္းအေျခအေနအရပါ။
အခ်ိန္မေရြးကိုယ့္နိုင္ငံသားျဖစ္မဲ့သူေတြပါ။
သူတို႕အေမရိကန္နိုင္ငံသားေပမဲ့ ျမန္မာျပည္သူေတြကိုသစၥာမဲ႔ေနတာမဟုတ္ဖူး။
ျမန္မာျပည္ထဲမွာအေကာင္းဆံုးတခုခုေပးခ်င္တဲ႔
ေစတနာနဲ႔လာသူေတြလို႕အျပဳသေဘာနဲ႔ျမင္သင့္တယ္။
ေသခ်ာတာက သူတို႕ဟာ NGOေတြ၊ပေရာဂ်က္ေတြ၊
ပရိုပိုဆယ္ေတြနဲ႔လံုးေထြးျပီးကိုယ္က်ိဳးတ၀က္၊
ကိုယ့္အလုပ္တ၀က္နဲ႔ဗမာျပည္ထဲ၀င္အလုပ္လုပ္ေနတဲ့
အရပ္ဘက္လူ႕အဖဲြ႕အစည္းေယာင္ေယာင္၊
နိုင္ငံေရးပေရာဟိတ္ေတြေယာင္ေယာင္၊
နိုင္ငံေရးပဲြစားေယာင္ေယာင္၊မီဒီယာေယာင္ေယာင္၊
အဖဲြ႔မဟုတ္ဘူး။မိုးသီးတို႕အဖဲြ႕ဟာ ကိုယ့္ထမင္းကိုစားျပီးနိုင္ငံေရးလုပ္ေနတာပါ။
ျပည္တြင္းမွာတခုခုလုပ္နိုင္ေအာင္အရဲစြန္႕၀င္ခဲ့သူေတြျဖစ္တယ္။
ဒီခရီးအတြက္ သူတို႔ဟာေလး၊ငါး၊ေျခာက္လေလာက္အျပင္ကရဲေဘာ္ရဲဘက္ေတြနဲ႔
စကားစစ္ခင္းသြားခဲ့ရတာ၊
တခ်ိဳ႕အျပင္ကရဲေဘာ္ေတြကသိတ္ၾကည္ၾကတာမဟုတ္ဘူး။
ဒါေပမဲ့ကိုယ့္ဘက္က ေရွ႔ေျပးကင္းေတြလိုသေဘာထားတယ္။
သူတို႕ျပန္လာရင္ အေျခအေနအားလံုးနားစြင့္ၾကအံုးမွာပါ။
မိုးသီးဇြန္တို႕က နယ္စပ္မွာကိုယ္ပိုင္ကားတ၀ီ၀ီစီးျပီး
နိုင္ငံေရးလုပ္ေနတာမဟုတ္ဘူး။
NGOအေထာက္အပံ႕နဲ႔ျပည္ေတာ္၀င္တာမဟုတ္ဘူး။
က်ေနာ္တို႕ကအေစာကေျပာသလိုမိုသီးဇြန္ေနာက္လိုက္လည္းမဟုတ္သလို၊
မိုးသီးဇြန္ဘာလုပ္လုပ္ေထာက္ခံသူလည္းမဟုတ္ဘူး။
ဒါေပမဲ႔လက္သဲဆိတ္ရင္ေတာ့လက္ထိတ္နာတယ္။
သူတို႕နဲ႔က်ေနာ္တို႕မ်ိဳးဆက္အတူတူျဖစ္တယ္။
သူ႔ကိုဆဲရင္ ကိုယ့္ကိုလည္းဆဲေနသလိုဘဲ၊
ကိုယ့္မ်ိဳးဆက္ထဲကသိၾကသူေတြဆဲတာဆိုတာနားၾကားေကာင္းေနေသးေပမဲ့၊
ဘုမသိဘမသိ၊သမိုင္းေၾကာင္းလဲမသိနားမလည္သူေတြက
အသားလြတ္၀င္သမတာေတာ့
အေတာ္ေစာ္ကားတဲ့လုပ္ရပ္ဘဲ။အခုကိုမိုးသီးတို႕ေပၚအဆိုးျမင္ေတြနဲ႔
ေရးေနသူေတြကေရာစစ္အစိုးရေအာက္ျပားျပားေမွာက္စဥ္ကာလေတြက
ဘာမ်ားလုပ္ခဲ႔ၾကလဲဆိုတာျပန္ဆန္းစစ္သင့္တယ္။
၁၉၈၈ကာလကတပါတီအာဏာရွင္စနစ္က
မ်က္ကန္းတေစၦမေၾကာက္ေျဗာက္တိုက္ခဲ့ၾက၊
ဓားဓားခ်င္းလွံလွံခ်င္းရင္ဆိုဘို႔ဆိုျပီးနယ္စပ္ထြက္ခဲ့ၾက၊ဆင္းရဲၾက၊ငတ္မြတ္ၾက
ရန္သူစစ္တပ္သတ္လို႕ေသတာကတမ်ိဳး၊ကိုယ့္မဟာမိတ္
တိုင္းရင္းသားသူပုန္ကသတ္လို႕ေသတာကတဖံု၊ကိုယ့္အခ်င္းခ်င္းသတ္လို႕
ေသတာကတေမွာင့္။
ၾကံဳလို႕ေျပာရမယ္။အခုေျမာက္ပိုင္းလူသတ္မႈကမွအရိုးတြန္ျပီးျပန္ေပၚလာေသးတယ္။
က်ေနာ္တို႔တေတြရဲ႔မဟာမိတ္ကရင္နဲ႔ခ်င္းေတြသတ္လို႔ေသတာေၾကာင္႔
အရိုးေတြေဆြးျပီးမတြန္နိုင္၊မကနိုင္တဲ့ခြတ္ေဒါင္းအရိုးေတြအမ်ားၾကီးရိွေသးတယ္။
ဥပမာ
အိႏိၵယနယ္စပ္မီဇိုရမ္ျပည္နယ္၊က်န္ဖိုင္းဒုကၡသည္စခန္းကိုလာခိုလႈံတဲ႔ျမန္မာေက်ာင္းသားေတြထဲက
ကိုၾကည္ေအာင္(ရန္ကုန္)နဲ႕ကိုျမေသာင္း(ကေလးျမိဳ႕)တို႕ကိုအဲဒီကခ်င္းလက္နက္ကိုင္CNFက
၁၉၉၀အေစာပိုင္းမွာစပိုင္ေထာက္လွမ္းေရးလို႕စြတ္စဲြျပီးရက္ရက္စက္စက္ေျမျမႈတ္သတ္ျဖတ္ခဲ႔ၾကတယ္။ ဒီကေန႔အခ်ိန္ထိေတာင္မိသားစုေတြသူတို႔သားေတြျပန္လာမလားလို႔
ေမ်ာ္ေနသလားမသိ။
ေနာက္တခုကကိုနိုင္ေအာင္တို႔လာဖဲြ႔စည္းခဲ႔တဲ႔ကိုလွေဌးဦးေဆာင္တဲ
ABSDF(အေနာက္ပိုင္း)
ကဘဂၤလားေဒခ်္ျမန္မာနယ္စပ္ကေန မီဇိုရမ္နယ္ထဲအ၀င္
က်ေနာ္တို႕သူငယ္ခ်င္းကို၀င္းထြဋ္
ေနာက္ေက်ာက်ီဆံမွန္ျပီးက်သြားတယ္။
အခ်င္းခ်င္းလုပ္ၾကံတာလား၊မဟာမိတ္တိုင္းရင္းသားအဖဲြ႔
ကလုပ္ၾကံတာလားဒီေန႔ထိမသိရဘူး၊ကို၀င္းထြဋ္မွာဇနီးနဲ႔သမီးေလးက်န္ရစ္ခဲ႔တယ္။
ဒီလိုအျဖစ္အပ်က္ေတြကရင္နယ္မွာအမ်ားၾကီး၊ေတာခိုေက်ာင္းသားေတြ၊
ဆရာ၀န္ေလာင္း၊အင္ဂ်င္နီယာေလာင္းနဲ႔ပညာတတ္ေတြေတာထဲမွာစစ္မတိုက္ရဘဲ
ေနာက္က်ီဆံနဲ႔က်ဆံုးသြားသူေတြမနည္းဘူး။(ဒါေတြစနစ္တက်မွတ္တမ္းတင္ထားသင့္တယ္)
အဲလို..၈၈ေက်ာင္းသားေတြဟာတခ်ိန္ကဘ၀ေတြစြန္႕ျပီးစနစ္တခုရဲ႔ျပဌာန္းေပးလိုက္တဲ့
တာ၀န္ကိုပုခံုးေပၚနိုင္သေလာက္တင္ထမ္းခဲ႕ၾကတာပါ။
ဟိုးတခ်ိန္ကေတာခိုေက်ာင္းသား၊ျပည္ေျပးေတြကို
သူရဲေကာင္းလို႕ေတာင္ျပည္သူေတြကသတ္မွတ္ခဲ႔ၾကတာမဟုတ္ဖူးလား။
ဒီေန႔အထိအဲဒီယံုၾကည္ခ်က္နဲ႔ေတာထဲမွာဒုကၡခံရပ္တည္ေနတဲ့
ေက်ာင္းသားလူငယ္ေတြရိွေနပါေသးတယ္။
ဟိုတံုးကသူရဲေကာင္းေတြကို
အခုအခ်ိန္က်မွသစၥာေဖာက္ေတြလိုမဆက္ဆံသင့္ပါဘူး။
အခုျပည္ေတာ္ျပန္ကိုမိုးသီးတို႕အဖဲ႔ြဟာ
တခ်ိန္ကစစ္ေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ဒီကေန႕ၾကံ႕ဖြတ္ပါတီေခါင္းေဆာင္ေတြေလာက္ျပည္သူအေပၚ
ဘိုက်နွိပ္ဆက္မဲ႔သူေတြမဟုတ္သလို၊ေခတ္ပ်က္သူေဌးေတြလိုလည္းအတၱလြန္ကဲစီးပြားရွာေနမဲ့
သူေတြမဟုတ္ပါဘူး။
လက္တဆုတ္စာNGOအၾကိုက္လုပ္နိုင္ငံေရးအဖဲြ႕၊မီဒီယာအဖဲြ႔ေတြေၾကာင့္
အမွန္တကယ္ယံုၾကည္ခ်က္နဲ႔စြန္႕လႊတ္အနစ္နာခံသူေတြေဘးဒုကၡေရာက္ခဲ႕တယ္။
ေတာ္လွန္သူေတြနာမည္ပ်က္ခဲ႔တယ္။
ပိုဆိုးတာက
ေတာ္လွန္ေရးၾကီးတခုလံုးအေၾကာ္သည္လက္သုတ္ျဖစ္ခဲ႔ရတယ္။
ဒါေပမဲ႔ဟိုကတည္းကNGOေတြနဲ႔
ပလူပလဲလုပ္သူေတြ၊ေငြေၾကးအရင္းအျမစ္ကိုင္ထားသူေတြကိုပဲ
အထည္ၾကီးပ်က္ၾကံ႕ဖြတ္အစိုးရက
ေတာ္ေကာက္ထားတယ္။ေျမွာက္စားထားတယ္၊ေသြးခဲြထားတယ္။
ဒါကိုအခြင့္အေရးသမား၊နိုင္ငံေရး
က်ပ္မျပည့္ေတြကသိရက္နဲ႔အေခ်ာင္နႈိက္တယ္။
ဒီကေန႔က်ေနာ္တို႕ေလ်ွာက္ေနတဲ႔ခရီးဟာအလြန္သိမ္ေမြ႕ပါတယ္။
အားျပိဳင္မႈေတြရိွေနပါတယ္။
အျပဳ၀ါဒီေတြနဲ႕လမ္းေဟာင္း၀ါဒီတို႕လြန္ဆဲြေနပါတယ္။
လႊတ္ေတာ္ထဲမွာလည္းအင္အားျပိဳင္ေနသလို၊စီးပြားေရးနယ္ပယ္၊NGOေလာက၊နိုင္ငံေရး
နယ္ပယ္နဲ႔မီဒီယာေလာကထဲမွာပါအင္အားျပိဳင္တာ၊စားက်က္လုတာ၊ခြက္ေစာင္းခုတ္
ေျခထိုးကန္ေၾကာက္တံေတာင္နဲ႔တြက္ေနတာကိုအျပင္ကေနေတာင္ၾကားရျမင္ရတာပါ။
လတ္ေလာေလးတင္ဆရာၾကီးဒဂံုတာရာက
“က်ေနာ္တို႔တိုင္းျပည္၌ ဒီမိုကေရစီပန္းႏုေရာင္ကလည္း သန္းစအခ်ိန္ျဖစ္ပါသည္၊
ထိုသို႔ေသာ ဒီမိုကေရစီပန္းႏုေရာင္ကာလတြင္ အခ်င္းခ်င္းေမတၱာျဖင့္
တစ္ဦးႏွင္႔တစ္ဦး ယံုၾကည္ရေလာက္ေသာ အေနအထားမ်ားျဖင့္
ဆက္ဆံကာ ျမန္မာျပည္တိုးတက္ေရးအတြက္
အေလးထားလုပ္ေဆာင္ရန္ေမတၱာရပ္ခံပါသည္။
ယခုကဲ့သုိ႔ ဒီမုိကေရစီႏုနယ္ေသာအခ်ိန္တြင္ ေလွကိုမလႈပ္ေအာင္
လူးေအာင္မလုပ္ဖို႔ အားလံုးကိုေမတၱာရပ္ခံပါသည္။
လြန္ခဲ့ေသာႏွစ္ကာလမ်ားအေတြ႔အႀကံဳအရ ယခုကာလကို
စိုးရိမ္စြာေစာင့္ၾကည့္ေနရေသာအခ်ိန္ဟု ကၽြန္ေတာ္ယူဆပါသည္။
၂၀၁၅ ထိအေျခအေန တည္ၿငိမ္ေခ်ာေမြ႔ေအာင္၀ိုင္း၀န္းထိန္းသိမ္းၾက”
လို႕ျပည္သူေတြကိုတိုက္တြန္းထားပါတယ္။
ဒီအခ်ိန္မွာကိုမိုးသီးတို႕ျပည္ေတာ္ျပန္တာ၀မ္းသာအားရ
ၾကိဳဆိုသင့္ပါတယ္။ရန္သူအားေပးမလုပ္သင့္ပါဘူး။
ျပည္တြင္း၈ေလးလံုးနိုင္ငံေရးအင္အားစုထဲမွာေတာင္
ကိုမိုးသီးဇြန္ကိုေလဆိပ္သြားၾကိဳဖို႕မဲခဲြဆံုးျဖတ္တယ္ၾကားေတာ့
က်ေနာ္တို႕အေတာ္ေလးအံ႕ျသသြားတယ္။စိတ္လည္းပ်က္သြားတယ္။
ဒီကိစၥမဲခဲြရမဲ႔ကိစၥလား?အဲေလာက္အထိျဖစ္သင့္သလား၊
အထဲကအင္အားစုေတြကိစၥအျပင္အင္အားစုေတြမ်က္စိမွိတ္ေထာက္ခံခဲ႔တယ္။
ညီအကိုေတြလိုျမင္တယ္။က်ေနာ္ခိုင္ခိုင္လံုလံုသိရတဲ့သတင္းအရ
ကိုမင္းကိုနိုင္၊ကိုဂ်င္မီ၊ကိုျမေအးတို႕ကသူငယ္ခ်င္းေတြအျဖစ္
ေလဆိပ္သြားၾကိဳမဲ့ကိစၥေတာင္မဲရံႈးလို႕ငယ္သူငယ္ခ်င္းကိုေတာင္
မၾကိဳလိုက္ရဘူးတဲ့၊ထူးဆန္းအံ႕ဘြယ္သတင္းဘဲ။
ေလဆိပ္သြားၾကိဳဘို႕ကိစၥေတာင္မဲခဲြေနရသတဲ့လား?ဘာေတြျဖစ္ကုန္ျပီလဲ?
က်ေနာ္တို႕ႏြားေတြေတာ့တေကာင္ခ်င္းကဲြေနပါျပီ။
က်ားဟိန္းသံလည္းၾကားေနရတယ္။
ေတာကလည္းနက္ပါတယ္။
အခ်ိန္ကလည္းညီအကိုမွန္းေတာင္မသိတသိ။
က်ေနာ္တို႕ရဲ႔၀ါရင္႔စစ္ဘိုရႈတ္ေတြကအခုဆိုအကြက္က်က်နဲ႔ျပည္ပမီဒီယာေတြ၊
ဒီမိုကေရစီဘန္းျပNGOေတြ၊ပေရာဂ်က္နိုင္ငံေရးအဖဲြ႕အစည္းေတြဆီက
အဆက္အသြယ္နဲ႕၊အရင္းအျမစ္ေတြအရယူေနပါတယ္။
မုဆိုးစိုင္သင္လုပ္ေနပါတယ္။
ျပည္ပဒီမိုကေရစီလႈပ္ရွားမႈကိုခါးလည္ကပိုင္းလိုက္ပါျပီ။
သူတို႕က၂၀၀၈ဖဲႊ႕စည္းပံုကိုင္ျပီးအေပၚစီးကေနကစားေနတာပါ။
မင္းသားစရိုက္အမ်ိဳဲးမ်ိဳးကိုတေယာက္ျပီးတေယာက္
ထုတ္ရိႈးျပီးဒီတေကြ႕မာလိုက္ေဟာက္လိုက္၊
ဟိုတေကြ႕ေပ်ာ့လိုက္ေခ်ာ့လိုက္လုပ္ေနပါတယ္။
တခ်ိန္ကက်ေနာ္တို႕ဘက္ေတာ္သားတခ်ိဳ႕နဲ႔ပုလင္းတူဗူးဆို႕ျဖစ္ေနပါတယ္။
ဒီကေန႕ကိုမိုးသီးတို႕ျပည္ေတာ္ျပန္အုပ္စုကိုပင့္လိုက္၊ေျမွာက္လိုက္၊ရိုက္ခ်လိုက္နဲ႔
လုပ္ေနတာ
သိတ္မလွပါဘူး။က်ေနာ္တို႕တေတြညီညြတ္ေရးအျမင္နဲ႔ခရီးဆက္ဘို႕လိုပါတယ္။
အားလံုးဟာတပင္ကိုတပင္ယွက္ေနတာပါ။ကိုမိုးသီးတို႕၊ကိုနိုင္ေအာင္တို႕
နဲ႔ကခ်င္ေျမာက္ပိုင္းကိစၥလိုဘဲျငိမ္းခ်မ္းေရးကိစၥ၊ျပည္ပေရာက္ေက်ာင္းသားေတြဂုဏ္
သိကၡာရိွရိွျပန္နိုင္ေရးကိစၥလည္းအေရးၾကီးပါတယ္။
ဒီေန႔ကိုမိုးသီးတို႕ကိုဆဲေနတယ္။
မနက္ဖန္က်ေနာ္တို႕ျပည္ပေရာက္ေတြ
ကိုဆဲလိမ့္မယ္။
ဒီကေန႔ကိုမိုးသီးတို႕ကိုေစာ္ကားနိုင္တယ္ဆို၊
မနက္ဖန္က်ေနာ္တို႕ကိုလည္းေစာ္ကားပါလိမ့္မယ္။
ညီညြတ္ေရးအျမင္၊မဟာမိတ္အျမင္မရိွရင္က်ေနာ္တို႕က်ဆံုးမယ္။
သတင္းေထာက္ကိုညိဳ
၄စက္တင္ဘာ၂၀၁၂
- Aung Pan, Wai Hmuu Thwin, Aung Khaing Myint and 24 others like this.
Khun Saing မနက္ျဖန္ေတာင္မေနဘူးထင္ပါတယ္ .. ကေလာင္ေတြက.ဒီေန႔ အေကာင္႔ဖြင္႔ ဒီေန႔ေကာက္ေရး ။. ျဖတ္သန္းေနခဲ႔တာေတြက .. ၾကာေသး။ တခ်ိဳ႕ေတြမွာက ညီညြတ္ေရးအျမင္၊မဟာမိတ္အျမင္ ရွိစရာမွ မလုိတာ။
Aung Way အေ၀းေရာက္သားေတြကို၊ အေမ့အိမ္က ေႏြးေႏြးေထြးေထြး မႀကိဳႏိုင္ၾကပါလား။ ျပည္တြင္းက ႏိုင္ငံေရးဆိုတာ၊ မိတ္ေဆြကို ရန္သူျဖစ္ေအာင္လုပ္သလိုျဖစ္ေနပါၿပီ။
Than Htut Aungs အႏွစ္ ၂၀ မွ် တိုင္းျပည္အတြက္ လုပ္လာျပီးေနာက္
ကၽြန္ေတာ္သည္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုျပန္၍ ၾကည့္လုိက္ေသာအခါၾကိဳးတိုက္
ထဲသို႔ ေရာက္၍ေနသည္ကုိ ေတြ႔ရေလသည္။(ဗိုလ္မွဴးခ်စ္ေကာင္း) Similar interface to former AB leaders for aggressive response to return home.
Phome Maung မေနတတ္မထုိင္တတ္ မုိးသီးဘက္မွာငါရပ္တယ္
ဘုန္းေမာင္(ဒုတပ္သား)
ေအဘီကြဲတယ္ ေအဘီတင္ပဲလား
ေဟာ.ခု တႏိုင္ငံလုံးကြဲတယ္
မုိးသီး ႏိုင္ေအာင္ကြဲတယ္
ေအာင္ေ၀း ေမသၾကၤန္ဟိန္းကြဲတယ္
မင္းတုိ႔ ငါတုိ႔ကြဲတယ္
ရွစ္ဆယ့္ရွစ္လည္းကြဲတယ္
ျမန္မာျပည္မွာလည္းကြဲတယ္
အေမရိကားမွာလည္း ကြဲတယ္
ဥေရာပမွာလည္း ကြဲတယ္
ဘန္ေကာက္ခ်င္းမုိင္လည္းကြဲတယ္
နယူးေယာက္မွာလည္းကြဲတယ္
ဒီမုိကေရစီလည္း ကြဲတယ္
ကဗ်ာေတြလည္း ကြဲတယ္
ကဗ်ာဆရာေတြလည္း ကြဲတယ္
ေအာင္ေ၀းက ကဗ်ာမြန္ကုိခ်စ္တယ္
ေမသၾကၤန္ဟိန္းက ဆရာ၀န္ကုိခ်စ္တယ္
မုိးသီး ႏိုင္ေအာင္ မတူတာေတြကဒါပဲ
မုိးသီး ရွစ္ဆယ့္ရွစ္လမ္းမၾကီးေပၚက လာတယ္
ေက်ာင္းသားတုိ႔သဘာ၀ စြာတယ္ က်ယ္တယ္
ႏိုင္ေအာင္က နားၾကပ္ကုိင္ျပီး
ျမန္မာ့ျပည္မွာ(အေမရိကန္မပါ) အလကားေနရင္း
လူအထင္ၾကီးခံရတဲ့ နားက်ပ္ကုိင္လူတန္းစားကလာတယ္
မုိးသီးကနာမွာမေၾကာက္ဘူး
ၾကမ္းတယ္၊ရမ္းတယ္၊ ေျပာခ်င္တာဒဲ့ဒုိးေျပာတယ္
စည္းကမ္းမရွိဘူး၊ တပည့္ေမြးတယ္
ႏိုင္ေအာင္ကနာမွာေၾကာက္တယ္ ေပ်ာ့တယ္၊ေႏွာ့တယ္
ေ၀ွ႔လည္ေၾကာင္ပတ္ေျပာတယ္၊
အေခ်ာင္သမားေမြးတယ္၊ လပ္ေပးတယ္
ဇာဂနာကုိေပးတယ္ ေမြးတယ္
အမ္အယ္ဒီကုိေပးတယ္ ေမြးတယ္
မုိးသီးမွားတာ တစ္ေယာက္ထဲ
ႏိုင္ေအာင္မွားတာ (၃၈)ေယာက္
မုိးသီးရတာ သူမ်ားအက်
ႏိုင္ေအာင္ရတာ သူမ်ားဟာကုိမ
မုိးသီးရတာ တစ္ေဒၚလာ
ႏိုင္ေအာင္ရတာ မေရႏိုင္ပါ
မုိးသီးေနာက္မွာ ရွိေနတာ ရွစ္ဆယ့္ရွစ္
လမ္းမၾကီးေပၚကလာတဲ့ရွစ္ဆယ့္ရွစ္
စာနည္းေပနည္း လမ္းေပၚတက္ရဲ
လက္ရဲဇက္ရဲ တုိက္ရဲသူေတြက အမ်ားသား၊
ႏိုင္ေအာင္ေနာက္မွာ ရွိေနတာ
ဆရာဆရာပညာတတ္ေတြအမ်ားသား
အေခ်ာင္သမားေတြအမ်ားသား
အလွဴ႔ရွင္လဖက္နဲ႔မ်က္ႏွာလုပ္ေပးထားတဲ့
အုိအက္အုိင္ပညာေတာ္သင္ေတြအမ်ားသား
မုိးသီးလည္း မွားခဲ့တယ္
ႏိုင္ေအာင္လည္း မွားခဲ့တယ္
မုိးသီးနည္းတယ္ ႏုိင္ေအာင္မ်ားတယ္
ရီးပဲ..မုိးသီး မင္းျပင္လုိ႔ရေသးတယ္
ရီးပဲ..ႏိုင္ေအာင္..မင္းလိမ္လုိ႔ရေသးတယ္
မုိးသီး..မင္းဟာပါးစပ္ပိတ္
တိတ္တိတ္ေန မစြာရင္ေလ
မင္းဟာမုိးသီး ရွစ္ဆယ့္ရွစ္
ျပန္ျဖစ္မယ္
ႏိုင္ေအာင္..မင္းဟာပါးစပ္ပိတ္
တိတ္တိတ္ေနရင္
ၾကိဳးစင္ကုိေလ ျမင္ေနရတယ္
မုိးသီးဟာ ရွစ္ဆယ့္ရွစ္ရန႔ံ
သင္းသင္းေလးက်န္ေသးတယ္
ႏိုင္ေအာင္မွာ မင္းမွာ
ေဒၚလာရန႔ံျပင္းျပင္း သင္းေနတုန္းပဲ
ငါလည္းၾကားမွာ မေနတတ္မထုိင္တတ္
မုိးသီးဘက္မွာငါရပ္တယ္
ရီးပဲ.. မုိးသီး မင္းဘက္မွာငါရပ္တယ္
မွတ္ခ်က္၊ ၊မုိးသီးႏိုင္ေအာင္ႏွစ္ေယာက္စလုံးအမွားအတြက္
မကဒတအတြက္တာ၀န္ရွိပါသည္ဟုအျပည့္အ၀ယူဆသည္၊
မုိးသီးဘက္မွာငါရပ္တယ္ ဆုိတာမွာ ႏွစ္ခုထဲကတခုကုိလက္ခံရမယ္ဆုိရင္ မုိးသီးကုိလက္ခံမည္္ဟုက်ေနာ္၏အယူအဆမွ်သာျဖစ္ပါသည္၊
Kyi May Kaung Very good, I thought Zoe Zat wrote it. Ko Nyo, pl allow me to translate for my own records.
Ko Nyo Yes Sayama.But It¨s since September 2012 when Ko Moe Thee went to Burma. You can use as like you.
Ko Nyo ေဖ့စ္ဘြတ္မွ ကူးယူေဖၚျပပါသည္...
No comments:
Post a Comment