Myo Set · 3,709 followers
September 24 at 7:35am · - မြတ္စ္လင္မ္ေတြႏြားသတ္တာ ဘာျဖစ္တယ္၊ ညာျဖစ္တယ္ ေအာ္ဟစ္
ေနသူမ်ား၊ အမဲသားငါး မစားရဘူး၊ အမဲသားငါးမလႈရဘူးလို႕ ေဂါတမ
ဗုဒၶကိုယ္ေတာ္တိုင္ သက္ေသျပထားတဲ့တစ္ခ်က္ ပိဋကတ္ေတာ္ထဲ က
ထုတ္ျပ ႏိုင္ရင္ ကြၽန္ေတာ္ ရဲရင့္သစၥာ က ေထရဝါဒ ဗုဒၶဘာသာကို
မဆိုင္းမတြ ကူးေျပာင္းပါ့မယ္။ မျပႏိုင္ရင္ေတာ့ ေအာ္ဟစ္မေနၾကနဲ႕ေပါ့။
ဘယ္ႏွယ္လဲခင္ဗ်? (Ye Yint Thit Sar)
Comment (1) by Myo Set
ကိုရဲေျပာတဲ့ အခ်က္မွာ Logical Fallacy ၁ခ်က္ ကို စေတြ႕ရတယ္။
(၁) အသက္သတ္ျခင္း (မြတ္ဆလင္ တို႔အစဥ္အလာ အားျဖင့္ ႏြားျဖင့္ပူေဇာ္ျခင္း)
(၂) အသားစားျခင္း (အမဲသားငါး မစားရဘူး ၊ မလႉ၇ဘူး လို႔ေျပာထားရင္)
အဲ့မွာ မတူတာက ႏြားနဲ႔ ပူေဇာ္ဖို႔ႏြားကို ေသဆံုးေစရတာနဲ႔ အမဲသားငါးကို (စားသံုးျခင္း၊ လႉျခင္း) ဟာ ထပ္တူျပဳလို႔ မရတာပဲ။
အမဲသားငါးကို စားသံုးတာကို မတားျမစ္ပါ။ ဒါေပမယ့္ သတ္ျခင္း ကို တားျမစ္ပါတယ္။ သတ္တဲ့သူ တေယာက္မွ မ႐ွိလို႔ ေရာင္းမည့္သူမ႐ွိရင္လဲ ကိုယ့္ ဝမ္းအတြက္ သူတပါးအသက္နဲ႔ မျဖည့္ရပါ။ အေျခခံ ဒသနက သူလဲ ကိုယ့္လို အသက္႐ွင္ခ်င္သူ...ကိုယ္လဲ ေသရမွာ ေၾကာက္သူ။ ဒါေၾကာင့္ ကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္နဲ႔ သူမ်ားဘဝကို မဖ်က္ဆီးဘူး ဆိုတဲ့ အေျခ ခံပါ။
Cross Question က ဒါျဖင့္ သူမ်ားေရာင္းတာ ဘာလို႔စားသလဲ။
-ေရာင္းသူသည္ သူ႔ေငြအက်ိဳးအျမတ္အတြက္ အကုသိုလ္ကိုယူပါတယ္။
-ကိုယ့္အတြက္ေၾကာင့္ဒီသတၱဝါ ကို သူ သတ္တာမဟုတ္ပါ။
-ဝယ္သူမ႐ွိရင္ သတ္သူဘယ္႐ွိမလဲ ဆိုေသာ္လဲ အမႈဟာ က်ဴးလြန္သူလက္ထဲမွာ ႐ွိပါတယ္။
-ဝယ္တန္ေကာင္းရဲ႕ဆိုတဲ့ မတိက်မႈသာ႐ွိပါတယ္။
ဒီေတာ့ ေစ်းမွာလာေရာင္းတာကို 'ၾကံုလို႔ ဝယ္ရင္'ျပသနာမ႐ွိ။
သို႔ေသာ္ မနက္ျဖန္အသားစားမယ္။ ဒီည အေကာင္ထြားထြားသတ္ပါေစ လို႔ စိတ္ေဇာျဖစ္ေနရင္ အကုသိုလ္ပါ။
ဗုဒၶဝါဒမွာ အသားစားျခင္းေ႐ွာင္ျခင္းဟာ အဓိက မဟုတ္ပါ။ ကိုယ့္ပါးစပ္ေၾကာင့္ သတၱဝါ တေကာင္ ဘဝ မပ်က္စီးေရးသည္သာလ်ွင္ အဓိက ျဖစ္တယ္။
အသားမက အရြက္ပဲစားစား ဒါကို စြဲလမ္းစိတ္ႀကီးနဲ႔သာယာေနလ်ွင္ စိတ္စင္ၾကယ္မႈ အတြက္ မေကာင္းလို႔ သြန္သင္တယ္။
အခ်ဳပ္အားျဖင့္ စိတ္စင္ၾကယ္ဖို႔ ေနထိုင္ရင္း သူတစ္ပါး ကိုယ့္ေၾကာင့္ ဒုကၡမျဖစ္ေအာင္ ကိုယ္ခ်င္းစာ စိတ္နဲ႔က်င့္သံုးျခင္းသည္ဗုဒၶရဲ႕ ေလာကေနနည္းနဲ႔ ထြက္ေျမာက္ နည္း အျခ ခံပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
အေပၚက အဆိုကေတာ့ Premise 1 နဲ႔ 2 မွာ ကို ဟန္ခ်က္လြဲေနလို႔ Logical Fallacy ထဲ ဝင္သြားပါတယ္။
Comment (2) by Myo Set
Logical Fallacy ဆုိတာကို ထပ္ဖြင္႔ပါမယ္။
(1) Sacrifice "cow" for holy purpose (Premise ---1) : Action---> Killing a cow.
(2) Eating meat and/or offering meat is not prohibited in Buddhism (Premise 2): Action---> Eating/Offering
အဆုိ (၁) မွာ သတၱဝါဟာ မုခ် ေသ ရမယ္။
အဆို (၂) မွာ အသားစားၿခင္း၊ အသားလွဴၿခင္း ကိစၥဟာ "သတ္ဖို႔" (ဧကန္မုခ် )မလိုဘူး။ သတ္ကို သတ္မွ ဒါနေၿမာက္မယ္ဆုိထားတာမဟုတ္။ သတ္ကိုသတ္ၿပီး လွဴမွ ဒါန ေၿမာက္မယ္ဆုိရင္ေတာ႔ ဒီ (1) n (2) ကို ခ်ိတ္ေၿပာတာက သဘာဝက်ပါတယ္။
အသားစားၿခင္း၊ လွဴၿခင္းကို ဆက္ခ်ဲ႔လိုက္ရင္
-စားဖုိ႔သတ္တာ
-လွဴဖို႔သတ္တာ
-စားဖု႔ိ ဝယ္တာ
-လွဴဖို႔ ဝယ္တာ
အဲ႔လို ဆက္ၿမင္လို႔ရမယ္။ ဘယ္နည္းနဲ႔ပဲ သတ္သတ္..သတ္ၿခင္းသည္ အၿပစ္မုခ်ၿဖစ္ပါတယ္။
စားဖို႔ဝယ္တာမွာေတာ႔ အေပၚက ရွင္းခဲ႔သလိုပါပဲ။ ကိုယ္႔အတြက္ရည္ရြယ္ၿပီးသတ္တာမဟုတ္တဲ႔အတြက္ ကိုယ္႔မွာ Responsibility ထြက္မလာဘဲ သတ္သူမွာသာလွ်င္ တာဝန္လံုးလံုးရွိပါတယ္။
-မည္သူ႔အတြက္သတ္သည္လို႔ ရည္ရြယ္ခ်က္မရွိၿခင္း
-မည္သူလာဝယ္ပါမည္လို႔ ရည္ရြယ္ခ်က္မရွိၿခင္း
-လာဝယ္မည္႔သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ် မရွိသည္လဲၿဖစ္ႏုိင္ၿခင္း
စတဲ႔ အေနအထားေတြကို ဆင္ၿခင္လိုက္ရင္ Responsibility ဆိုတာဟာ ရွင္းလင္းသြားမွာပဲၿဖစ္ပါတယ္။
-လူတစ္ဦးတစ္ေယာက္အတြက္သတ္တယ္ဆုိရင္
-လူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ ဝယ္ေနက်မို႔သတ္တယ္ဆိုရင္
ဒါေတြဟာ အၿပစ္မကင္းေၾကာင္း၊ မစားအပ္တဲ႔အသားၿဖစ္ေၾကာင္း ဆံုးမၿပီးသားၿဖစ္ပါတယ္။
အဆို (၁) အရ ၿပဳမူၿခင္းၿပ သည္ သတ္ၿဖတ္ၿခင္း ၿဖစ္ၿပီး
အဆုိ (၂)သည္ စားသံုးၿခင္းၿဖစ္ပါတယ္။
အဆို(၂)မွာ စားသံုးၿခင္းဆုိတာသည္ သတ္ၿဖတ္ၿခင္းနဲ႔ တုိက္ရိုက္ထပ္တူမက်တဲ႔အတြက္ Premise ေခၚ ကနဦးအဆုိလြဲေခ်ာ္ၿပီး အေတြးအေခၚပိုင္းလြဲမွားေကာက္ယူၿခင္း ေခၚ Logical Fallacy ၿဖစ္တယ္လို႔ ဆုိတာပါ။
